Jitro

„I usłyszał Jitro, kapłan Midianu, teść Mojżesza, o wszystkim, co uczynił B-g dla Mojżesza i dla Israela, ludu swojego, - jak wywiódł Wiekuisty Israela z Micraim;

I zabrał Jitro, teść Mojżesza Cyporę, żonę Mojżesza, przedtem odesłaną do domu ojcowskiego. I dwóch synów jej….”

Jitro wraz z żoną i dziećmi Mojżesza przyłącza się do Izraelitów w ich wędrówce po pustyni ku Ziemi Obiecanej po Wyjściu z Micraim. Widząc jaki ogrom obowiązków i zadań ma do spełnienia Mojżesz, radzi zięciowi ustanowić system społeczno-administracyjny rządzenia, w tym system sądownictwa, wyznaczyć starszych, co by usprawniło zarządzanie ludźmi oraz system sprawiedliwości. "Dlaczego ty tu siedzisz sam jeden, a cały lud ustawia się do ciebie, czekając od rana do wieczora?....To co robisz jest dobre... Posłuchaj mniema a poradzę ci, a Bóg będzie cię wspierał...." (Szmot, 18:13-23) 

"W trzecim miesiącu po wyjściu synów Izraela z ziemi Egiptu, w tenże sam dzień przybyli na pustynię Synaj...." (19:1) Izraelici rozbili obóz u zbocza góry Synaj. 

Wszechmogący oznajmia, że wybrał ich by byli Jego kapłanami i Narodem Świętym: „A teraz - jeżeli usłuchacie głosu Mojego, tedy staniecie się skarbem Moim z pomiędzy wszystkich ludów; bo Moja cała ziemia….” (19:3) I lud odpowiada: "Wszystko, co rzekł Wiekuisty - uczynimy" W szóstym dniu trzeciego miesiąca, siedem tygodni po wyjściu z Egiptu, Izraelici gromadzą się u podnóża góry Synaj. W odgłosach grzmotów, świetle błyskawic, słupie obłocznym, dźwiękach szofaru B-g objawił się na szczycie góry i przemówił. Ludzie cofnęli się w strachu przed B-ską potęgą. Wołali Mojżesza, błagając, by wstąpił na górę i przekazał im wolę B-ga. Wszechmogący przekazuje Mojżeszowi Dziesięć Przykazań - Dziesięć Przykazań dla Swojego Ludu. 

Parsza Jitro zawiera 3 przykazania pozytywne i 14 zakazów:

1. Przykazanie wierzenia w istnienia B-ga. (20:2)
2. Zabrania się wierzyć w innych bogów niż B-lg. (20:3)
3. Zabrania się wykonywać figury bożka. (20:4)
4. Zabrania się składać pokłonów bożkom. (20:5)
5. Zabrania się czcić bożków w jakikolwiek praktykowany sposób. (20:5)
6. Zabrania się przysięgać na imię B-ga na próżno. (20:7)
7. Przykazanie pamiętania o dniu Szabatu i uświęcania go słowami. (2o:8)
8. Zabrania się wykonywania w dniu Szabatu zakazanych czynności. (20:10)
9. Przykazanie szanowania ojca i matki. (20:12)
10. Nie wolno mordować. (20:13)
11. Nie wolno cudzołożyć. (20:13
12. Nie wolno porywać człowieka. (20:13)
13. Nie wolno świadczyć fałszywie przeciw bliźniemu. (20:13)
14. Nie wolno pożądać własności bliźniego. (20:14)
15. Nie wolno wykonywać podobizny człowieka, nawet jako ozdoby. (20:20)
16. Nie wolno budować ołtarza z ciosanych kamieni. (20:22)
17. Nie wolno do ołtarza wstępować po stopniach. (20:23)