Szlach

Parsza Szlach – Księga Bamidbar (Księga Liczb – Numeri) 13:1 – 15:41

Szlach, Szelach, Sz'lah, Szlach Lecha lub Szh’lah L’kha (שְׁלַח or שְׁלַח-לְךָ — w tłumaczeniu z języka hebrajskiego oznacza "wyślij”, “wyślij do ciebie” lub " wyślij do siebie ". Ta parsza stanowi 37-me cotygodniowe czytanie kolejnego rozdziału Tory w cyklu rocznym i czwarte w czwartej Księdze Bamidbar. Tekst Parszy Szlach zawiera 5'820 hebrajskich liter, 1'540 hebrajskich słów i mieści się na ok. 119-ch wierszy w zwoju Tory.

Krótki opis Parszy Szlach. 

Parsza Szlach jest jedną z najistotniejszych parsz zbioru Chumasz, które pomagają zrozumieć historie i teraźniejszość narodu izraelskiego. 

(13:!-2) I oświdczył Wiekuisty Mojżeszowi:„Wyszlij sobie mężów, aby wypatrzyli ziemię Kanaan….”.

Przed wprowadzeniem narodu Izraela do ziemi Kanaan, Mojżesz na rozkaz B-ga wysyła na zwiad dwunastu 'szpiegów' – po jednym przedstawicielu z każdego pokolenia. Tora w tym miejscu wymienia imiona wszystkich mężów-wysłanników (Bamidbar, 13:4-16). Celem wysłanników był nie „wywiad wojskowy”, ale zupełnie coś innego. Każdy z przedstawicieli pokolenia miał za zadanie przykonać się na własne oczy i opowiedzieć swoim sopleńcom, jakim wspaniałym miejscem jest Ziemia, do której podążają prowadzeni przez B-ga. Po czterdziestu dniach szpiedzy wracają, niosąc ze sobą ogromne grona owoców dojrzałych winorośli, owoce granatu oraz fig, jako świadectwo obfitości i bogactwa Ziemi Obiecanej. Ale niestety, z dwunastu wysłanników-‘szpiegów’, dziesięciu powróciło z niepokojącą wiadomością, że ziemia nie jest zbyt płodna a ludzie tam zamieszkujący  są zbyt wielcy i mocni, by z nimi walczyć i pokonać. Jednak wiadomość ta nie była prawdziwą. Tylko Kalew i Joszua twierdzą, że naród „wielkoludów” zamieszkujących Kanaan mogże być pokonany i podda się Narodowi Izraela, jak przysiągł im B-g. Kobiety izraelskie nie uwierzyły w kłamstwa dziesięciu niewiernych, którzy skłamali w obawie utracenia swoich przywódczych pozycji  w swoich plemoinach po wejściu ludu do Kanaan. Jednak w większości te wieści od dziesięciu wysłanników bardzo zaniepokoiły naród Zydowski. Rozparzali i lamentowali: „po co w ogóle uwierzyli, wyszli z Egiptu, podążali za Mojżeszem, najlepiej by było wrócić, skąd wyszli, nie ryzykować…”. Wiekuisty w gniewie uśmierca dziesięciu kłamliwych wysłanników, zaś cały naród izraelski skazuje na czterdzieści lat tułania się po pustyni, aż wymrze pokolenie Wyjścia, pokolenie, które zwątpiło w B-ską moc, mądrość i dobroć. 

W Parszy Szlach przekazane są micwy, m.in. o składaniu menachot (modlitwy przedwieczorne, ofiary dziękczynne), w tym oddzieleniu części ciasta na chałę, jako ofiara B-gu, micwa o codziennym noszeniu przez mężczyzn cicit - frędzli, przywiązanych do czterech rogów specjalnej koszuli, jako znak pamięci o wszystkich nakazach B-żych i ich przestrzeganiu i inne micwot…..

Komentarz Rabina Szaloma Ber Stamblera do Parszy Szlach:

Kolejność czytania parszy Szelach

- czytanie pierwsze – Bamidbar 13:1-20

- czytanie drugie – Bamidbar 13:21–14:7

- czytanie trzecie – Bamidbar 14:8–25

- czytanie czwarte – Bamidbar   14:26–15:7

- czytanie piąte – Bamidbar 15:8–16

- czytanie szóste – Bamidbar   15:17–26

- czytanie siódme – Bamidbar 15:27-41