Rok 1510 - Palenie Żydowskich Ksiąg

W 1509 roku cesarz Niemiec Maksymilian  wydał dekret o zniszczeniu wszystkich żydowskich ksiąg w Kolonii i Frankfurcie nad Menem. Nastąpiło to na wniosek Johansa Pfefferkorna, ochrzczonego Żyda, anty-żydowskiego agitatora, który twierdził, że treść zawarta w księgach żydowskich jest krzywdząca dla dogm chrześcijańskich. Żydzi odwołali się do cesarza, twierdząc, że te twierdzenia są oszczercze. 

Cesarz Maximilian zgodził się zbadać sprawę. On wyznaczył Johannesa Reuchlina, słynnego niemieckiego uczonego, filozofa, hebraistę, aby przeprowadził postępowanie wyjaśniające. Raport wydany przez Reuchlina był jednoznacznie  bardzo pozytywny. Wykazał on, że dzieła, w których są „obraźliwe” dla chrześcijaństwa nie są oczywiste i mogą być różnie interpretowane, a przede wszystkim są to pojedyncze przykłady, uznane raczej za bezwartościowe przez większość samych Żydów.  Większość zaś  ksiąg była poświęcona praktykom Judaizmu, zawierała wiele wartości w dziedzinie teologii i nauki.

Cesarz odwołał swój dekret dnia 14 Siwan, 1510