Noach

Parsza Noach – Bereszit - בראשית (Księga Rodzaju) 6:9 – 11:32

Noach, Noiach, Nauach, Nauah, lub Noah (נֹחַ, jest imie Hebrajskie "Noah". Parsza jest drugim cotygodniowym odcinkiem czytania Tory w cyklu rocznym. Parsza  „Noach”  składa się z 6907 Hebrajskich liter, 1861 Hebrajskich słów mieszczących się w 153 wersetach (najwięcej wersetów ze wszystkich  parsz w Księdze Bereszit).

Parsza o wielkim potopie, dziejach Noacha i następnych pokoleń aż do Abrahama.

Krótki opis Parszy: 

Gdy ludzkość na ziemi co raz bardziej popadała w bezprawie, rozpustę i nierząd, Haszem nakazuje Noemu, jako jedynemu sprawiedliwemu na tej ziemi, zbudować gigantyczną arkę. Potop, który będzie zesłany na ziemię przez Wszechmogącego,  wytępi wszelkie życie z jej powierzchni. Arka ma stać się schronem, arkadią dla Noego i jego rodziny oraz dla zwierząt - po parze każdego gatunku, zgodnie z B-skim nakazem.

Przez czterdzieści dni i nocy padał ulewny deszcz, a i po ulewie woda podchodziła przez następne sto pięćdziesiąt dni, pokrywając cały ląd. W końcu zaczęła opadać. Z okna arki, która została wyrzucona na wystający szczyt góry Ararat, Noach wypuszcza kruka, jako pierwszą żywą istotę - na zwiady, a następnie gołębia - kilka razy - aby "sprawdzić, czy woda zeszła z powierzchni ziemi". 

Gdy gleba wysycha całkowicie - po 365 dniach od początku Wielkiego Potopu - Haszem nakazuje Noemu i jego rodzinie wyjść - opuścić arkę i ponownie rozpocząć życie na ziemi, rozmnażać się, uprawiać rolę, hodować zwierzęta.

Noach buduje ołtarz i przynosi B-gu ofiarę. 

Haszem zaprzysiągł, że już nigdy więcej nie zniszczy życia na ziemi, którą stworzył. Na znak przymierza z ludzkością wznosi tęczę nad całym obszarem ziemskim. 

Noach otrzymuje od Haszem przykazania, wśród nich: nie zabijać, zakaz jedzenia mięsa lub krwi zwierzęcia żywego. Jednak po Potopie, na skutek braku pożywienia, Haszem zezwolił ludziom spożywanie mięsa zwierzęcego.

Noach zakłada winnicę. Pierwsze zbiory, pierwsze wino….

Noach próbując i próbując z radości swoje wino, upoił się do nieprzytomności, ale jego dwaj synowie, Sem i Jafet, w odróżnieniu od brata Chama, przykrywają nagość swego ojca przed złymi oczami obcych, za co otrzymują dożywotnie błogosławieństwo Noego. Cham zachowuje się wiarołomnie, za co zostaje przeklęty przez ojca.

Przez dziesięć pokoleń potomkowie Noego pozostawali jedyną społecznością zaludniającą Ziemię, z wspólnym jednym językiem, w którym się porozumiewali, wspólną kulturą i tradycją. 

Jednak wbrew nakazowi Stwórcy, zadufani w sobie zbudowali ogromnie wysoką wieżę - wieżę Babel - jako symbol swojej wyłączności i nietykalności. Za karę Stwórca wprowadza mnogość języków tak, że przestają porozumiewać się między sobą, już nie rozumieją siebie nawzajem. W rezultacie ludzie, nie będąc w stanie porozumieć się, nie mając wspólnych spraw, rozpraszają się po świecie, tworząc siedemdziesięć różnych narodów, różnych społeczeństw.

Na końcu Parszy „Noach” wymienione są wszystkie dziesięć pokoleń od Noego do Abrahama, oraz opowieść o wędrówce rodziny Abrahama z Ur-Kasdima do Haran, w drodze do ziemi Kanaan.

Kolejność czytania Parszy Noach w cyklu tygodniowym:

Pierwsze czytanie — Bereszit   6:9-22

Drugie czytanie –    Bereszit   7:1-16

Trzecie czytanie –   Bereszit  7:17–8:14

Czwarte czytanie –  Bereszit   8:15–9:7

Piąte czytanie –      Bereszit   9:8–17

Szóste czytanie –   Bereszit  9:18-10:32

Siódme czytanie – Bereszit   11:1–11:32