Mikec

Parsza Mikec  – Bereszit - בראשית (Księga Rodzaju)  41:1–44:17

Mikec lub Mikeic –ֵּ מִקֵּץ w tłumaczeniu z języka Hebrajskiego oznacza „i stało się”,  jest to pierwszy wyraz w tej parszy.  Parsza Mikec jest 10-ą w cotygodniowym czytaniu Tory  cyklu rocznego. Tekst parszy  Mikec  składa się z  7’914  Hebrajskich liter i 2’022 Hebrajskich słów.

Krótki opis Parszy Mikec:

„ I stało się po upływie dwóch lat, że Faraonowi się śniło….” (41:1) . Faraon widzi prorocze i niepokojące sny o siedmiu tłustych i żarłocznych krowach i kłosach, które pożerają, niszcza wszystko na około, czyniąc spustoszenie. Żaden mędrców  Faraona nie potrafi wytłumaczyć znaczenia tych snów, wtedy jego podczaszy przypomiał sobie o więźniu i o młodzieńcu Hebrajskim, który trafnie tłumaczył sny. Opowiada o tym Faraonowi. Na rozkaz Faraona Josef został zwolniony z więzienia i przyprowadzony do pałacu władcy. Tam Josef uważnie wysłuchał zatrważające sny Faraona i dokładnie je wytłumaczył. Powiedział, że się zbliżają siedem lat obfitości, zaś potem przyjdą siedem lat głodu. Radzi Faraonowi, by zgromadził zapasy żywności w okresie lat obfitości. Zdumiony i zarazam zachwycony Faraon mianuje młodego Hebrajczyka na post głównego zarządcy Egiptu.

Josef żeni się na Asnat, córce Potifafara. Asnat rodzi Josefowi dwóch synów: Menasze i Efraim

Nastał straszny głód w Egipcie oraz w krajach ościennych, zaś żywność była zgromadzona tylko w Egipcie i tylko tam można było ją zdobyć. „I dowiedział się Jakub, że jest zborze w Egipcie, i rzekł Jakub do synów swoich: Na co się oglądacie?.....” (42:1). Dziesięciu braci Josefa przybyli do Egiptu, by kupić zborze. Najmłodszego zaś Binjamina Jakub zostawił przy sobie: „By nie spotkała przygoda…” (42:6). Josef poznał swoich braci, ale bracia nie poznali Josefa.

Josef decyduje się na podstęp wobec braci: wypytuje przybyłych, nakazuje, by opowiedzieli skąd przybywają i kim są, ale w końcu oskarża ich o to, że przybyli do Egiptu, by szpiegować, nakazuje, by na dowód swojej prawdomówności, przyprowadzili najmłodszego brata Binjamina i zatrzymuje jednego z braci - Szymona, jako zakładnika.

Jakub zamartwia się, ale nie widząc innego wyjścia w końcu decyduje się odpuścić Binjamina, jednak wymaga przyrzeczenia od syna Jechudy, że będzie dbał, troszczył się i odpowiadał za młodszego brata. Starsi bracia wraz z Binjaminem znów przybywają do Egiptu. Tym razem Josef przyjmuje ich z radością, okazuje hojną gościnność, uwalnia też Szimona, zaprasza do pałacu Faraona na huczne przyjęcie, ale jednocześnie knuje kolejny podstęp: by zatrzymać przy sobie ukochanego brata Binjamina, podrzuca do jego plecaka swój srebrny kubek. Gdy bracia są już w drodze powrotnej z Egiptu do Kanaan, dościga ich straż Josefa, znajduje ten kubek u Binjamina, Josef oskarża braci o kradzież ale nie zamierza ich zatrzymywać wszystkich, lecz zatrzymuje tylko „winowajcę” - młodszego z nich Binjamina.

Kolejność czytania Parszy  Mikec  w cyklu tygodniowym:
Pierwsze czytanie — Bereszit   41:1–14
Drugie czytanie – Bereszit   41:15-38
Trzecie czytanie – Bereszit  41:39–52
Czwarte czytanie – Bereszit   - 41:53 – 42-18
Piąte czytanie – Bereszit  42:19 – 43:15
Szóste czytanie – Bereszit  43:16–29
Siódme czytanie – Bereszit  - 43:30 – 44:17

Komentarz Rabina Szaloma Stamblera