Szpiedzy Jerycha (1273 r.p.n.e.)
Na dwa dni przed zakończeniem trzydziestodniowego okresu żałoby po odejściu z tego świata Mojżesza, 7 Adar, Joszue wysłał dwóch zwiadowców - Caleba i Pinchasa - przez rzekę Jordan do Jerycha, aby zbierali dokładne informacje o ziemi, gdzie podąża naród żydowski. To był okres przygotowań do walki Izraelitów z pierwszym miastem w podboju Ziemi Świętej. W Jerychu pomagała im i pomaga ukryć się Rahab, kobieta, która mieszkała w murach miejskich. (Rahab została później żoną Joszua).
Wprowadzenie Lewitów do służby Przybytku (1312 r. p.n.e.)
Postępując zgodnie z nakazem Haszem: "I oświadczył Wiekuisty Mojżeszowi i rzekł: "Oddzielisz Lewitów spośród synów synów Izraela, a oczyścisz ich..." (Bamidbar/Ks.Liczb rzd 8: 5-22), Mojżesz wprowadził Lewitów do służby w Przybytku Przymierza.
Ceremonia wprowadzenia obejmowała m.in. posypanie ich popiołami Czerwonej Jałówki, które zostały przygotowana dzień wcześniej.
Nadanie Pierwszej Micwy (1313 r. p.n.e.)
Krótko przed zachodem słońca dnia 29 miesiąca Adar, Haszem przekazał Mojżeszowi micwę o uświęceniu księżyca i ustanawieniu kalendarza księżycowy.
To pierwsza micwa, którą Żydzi otrzymali jako naród. Mojżesz miał trudności z wyobrażeniem sobie wyglądu księżyca dokładnie w momencie jego miesięcznego odrodzenia. Po zachodzie słońca Haszem pokazał Mojżeszowi sierp księżyca nowego miesiąca Nissana, pokazując mu dokładne wymiary księżyca w chwili, gdy nowy miesiąc ma być konsekrowany.
W następnych pokoleniach każdy nowy miesiąc został zapoczątkowany, gdy dwóch świadków złożyło zeznania przed Sanhedrynem (rabinicznym sądem najwyższym), że widzieli księżyc w nowiu.
W IV wieku ne Hillel II przewidział, że Żydzi nie będą już mogli przestrzegać kalendarza opartego na Sanhedrynie. Tak więc Hillel i jego rabiniczny sąd ustanowili wieczny kalendarz, który jest dzisiaj przestrzegany - dopóki Mesjasz nie przyjdzie i nie przywróci Sanhedrynu.
Fałszywe oskarżenie (1817)
W dniu Adar 24 car Rosji Aleksander I ogłosił "Krwawe Oskarżenie" - osławiony zarzut, że Żydzi mordowali chrześcijańskie dzieci do wypieczenia paschalnej macy. Oskarżenie to służyło jeszcze przez setki lat jako pretekst do tysięcy pogromów, masakr na Żydach nie tylko w Rosji.
Prawie sto lat później oskarżenie zostało oficjalnie zniesione przeciwko w Menahemowi Mendelowi Beilis'owi w Kijowie, jako głównemu "winnemu".
Żydzi przygotowują się do przejścia do kraju Kanaan (1273 r. p.n.e.)