Dnia 5 Tiszrei 134 roku n.e. zginął śmiercią męczeńską  Rabbi Akiwa. 

Wielki mędrzec talmudyczny.

Rabbi Akiwa został pojmany przez Rzymian i dnia 5 miesiąca Tiszrei roku 3894 od stworzenia świata (134 CE) odbyła się publiczna egzekucja w mieście Cesaria. 

O jego męczeńskiej śmierci wspomina się w poemacie Elem Ezkara, odczytywanym podczas modlitw w Jom Kippur.

Akiwa ben Josef (ok. 50-135) – wielki uczony, rabin, tannanita. 

Pochodził z biednej rodziny. Był synem nawróconych prostych pasterzy. Dopiero w wieku 40 lat, za namową swojej żony, zaczął studiować Torę. 

Przyczynił się do ustalenia ostatecznego kanonu Tanachu, za jego sprawą do Tanachu zostały dołączone Księga Estery oraz Pieśń nad Pieśniami. Połączył w zbiór jednolity Torę Ustną, co stanowi podstawę Miszny.

Dużo podróżował. W celu ujednolicenia żydowskiego kalendarza liturgicznego oraz utwierdzania Żydów w wierze odwiedzał społeczności żydowskie, diaspory rozrzucone w Egipcie, Azji, Babilonii, na Półwyspie Arabskim.

Poparł i przyłączył się do żydowskiego powstania Bar-Kochby.

Po klęsce powstańców został aresztowany, zginął śmiercią męczeńską. Wychował wielu uczniów m.in.: Rabinów Szymona ben Jochaja, Meira, Nehemiaha, Jehudę ben Ilaja. Tłumacz Tory Akiwa z Synopy również był uczniem Rabbi Akiwy. Jednak jego dzieła nie ocalały.

Został uwięziony i okrutnie zamordowany przez Rzymian za nauczanie Tory.

Jest jednym z dziesięciu męczenników.

Król Dawid -

potomek Judy, syn Jakuba i Ruth, Moabitki, która przeszła na Judaizm, został namaszczony na króla Izraela przez proroka i sędziego Samuela w 878 p.n.e. Wszyscy późniejsi namaszczeni królowi Izraela byli potomkami Króla Dawida, jak to będzie z nadejściem Mesjasza, który „przywróci Królestwo Dawidowe na chwałę życia."

Dawid stoczył wiele wojen, pokonując wrogów Izraela, w wyniku czego granice państwa Izrael  poszerzały się. Dawid podbił Jerozolimę, zdobył (prawdopodobnie zapłacił)  dla Izraela Wzgórze Świątynne od jego ówczesnych właścicieli Jebusytów, sprowadził do Jerozolimy Arkę Przymierza i założył podwaliny pod Świątyni (która została zbudowana przez jego syna, króla Salomona). Dawid pełnił urząd naczelnika Sanhedrynu, był czołowym autorytetem wśród uczonych Tory swego pokolenia.

Król Dawid - „nadobny piewca Izraela”- jest autorem Księgi Psalmów, które na przestrzeni 28 wieków są ucieleśnieniem radości, smutków i tęsknoty Narodu Żydowskiego.

Król Dawid zmarł w dniu 6 Siwan w roku 837 p.n.e.

Miał zaledwie 70 lat.

 

Juda, czwarty syn  Jakuba i Lei, urodził się w Charan dniu 15 Siwan, w roku 2196 od stworzenia Świata (1565 pne). Zmarł również dnia 15 Siwan 119 później, Egipcie.
Juda odegrał wiodącą rolę zarówno w życiu swojego brata - Josefa, gdy sprzedał go w niewolę, a w późniejszych latach szukając go razem ze pozostałymi swoimi braćmi, aby go odnaleźć i uwolnić. Juda dbał i chronił swojego młodszego brata Benjamina. 
Na łożu śmierci, Jakub przyznał Judzie przywódc...zą rolę w dziejach Izraela .
Juda miał pięciu synów: Er i Onan, którzy zginęli bez dzieci; Szela; i jego bliźniaki z Tamar, Pereca i Zerach. Ich potomkowie tworzą pokolenia Judy, najbardziej liczne i prestiżowe rody z dwunastu plemion Izraela.
Po śmierci króla Salomona w 797 roku pne, lud Izraela został podzielony na dwa królestwa: dziesięć pokoleń tworzą królestwo Izraela na północy, z Shomron (Samarią) jako stolicą. Tylko pokolenia Judy i Beniamina pozostały wierne synowi Salomona, Rechawamowi, i utworzyły królestwo Judei, na południu, na obszarach wokół Jerozolimy. Ostatecznie Północnej Brytania została podbita przez Asyrii i dziesięć pokoleń mieszkających tam zostali wygnani; mieszkańcy Judei byłi również wygnani (do Babilonii), ale później powrócili do Ziemi Świętej i przebudowali Jerozolimę i jej Świątynię  Z biegiem lat, pojęcia "Judea" i "Żyd" - które pierwotnie określały przynależność do plemienia Judy - stały się synonimem "Izraelity" i były używane w odniesieniu do potomków wszystkich dwunastu synów Jakuba - czyli przynależność do Narodu Żydowskiego.

 

Miriam - starsza siostra Mojżesza

Dnia 10 Nissan roku 2487 od stworzenia (1274 pne) , w wieku 126 zmarła Miriam, siostra Mojżesza, zmarła  - 39 lat po wyjściu z Egiptu, a dokładnie rok przed wejściem  narodu Izraela do Ziemi Świętej.
Miriam pilnowała swojego brata – Mojżesza, gdy płynął w koszyczku z sitowia po wodach Nilu. Kiedy córka faraona, Termutis, ujrzała niemowlę, wzruszył ją  widok płaczącego niemowlaka.  Właśnie wtedy Miriam, ukryta w brzegowych zaroślach, zjawiła się przed obl...icze księżniczki i odważnie zaproponowała znalezienie kobiety, która wykarmi maleństwo. Córka faraona zgodziła się, a siostra Mojżesza przyprowadziła swoją (i jego) matkę Jokebed. I potem, gdy jej brat wrócił z kraju Madianitów, aby na rozkaz B-ga, wyprowadzić naród Izraela z niewoli egipskiej, wspierała go i opiekowała się Izraelitami na czas jego bycia wraz z Aaronem u Faraona.