23 Tewet - Deportacja Żydów z Portugalii

Dekret o wydaleniu portugalskich Żydów (1496 r.)

Po śmierci króla Joao Portugalii w 1494 roku, jego syn, król Manuel I wstąpił na tron. Kiedy zakwestionowano jego legalność jako następcy tronu, Manuel chciał poślubić księżniczkę Isabel z Hiszpanii, córkę Ferdynanda i Izabeli, aby umocnić swoją pozycję. Jako wstępny warunek małżeństwa, hiszpański monarcha zażądał, aby Portugalia wypędziła Żydów - wielu z nich było banitami z Hiszpanii z 1492 r., którzy znaleźli schronienie w sąsiedniej Portugalii.
Manuel zgodził się, a pięć dni po podpisaniu kontraktu małżeńskiego, dnia 23 miesiaca Tewet roku 5257 wydał dekret, w którym portugalscy Żydzi mieli w ciągu jedenastu miesięcy opuścić kraj.

Doceniając wartość i znaczenie Żydów dla ekonomiki Portugalii, Manuel był niezadowolony z potencjalnej utraty tego atutu ekonomicznego i wymyślił sposób, aby Żydzi pozostali w Portugalii - ale .... jako chrześcijanie...
Początkowo wydał rozporządzenie, by Żydzi opuścili jeden z trzech portów, ale wkrótce ograniczył ich do opuszczenia tylko z Lizbony.
Gdy nadszedł październik 1497 r., tysiące Żydów zgromadziło się tam. Zostali ochrzczeni siłą, po przymusem. Wielu Żydów zdecydowało się pozostać i trzymać swoje pochodzenie i wiarę w tajemnicy; nazywano ich Marranos lub Krypto-Żydami.

Przez następne 350 lat "osławiona" Inkwizycja prześladowała, torturowała i paliła na stosach tysiące "marranos" w całej Hiszpanii, Portugalii i ich koloniach za kontynuowanie potajemnego praktykowania wiary żydowskiej i tradycyjnycyjnych rytuałów żydowskich.