Góra Garizim

GARIZIM — ‘na tej górze oddawaliśmy Bogu cześć’ 

Dwie góry, leżące obok siebie i ok. 50 km na północ od Jeruszalajm. Góra Garizim (Grizim) wywyższa się z lewej strony (na południu), cała pokryta lasami. Swoją niezwykłą urodę i  żyzność zawdzięcza obfitości źródeł. Z prawej strony (od północy) widać górę Ebal, która jest nieco wyższa, ale skalista i jałowa, brak roślin.

Między obiema górami rozciąga się żyzna dolina Sychem. Właśnie tutaj zatrzymał się podczas podróży do Ziemi Obiecanej nasz praojciec  Abram, którego później Haszem nazwał Abrahamem. Tu właśnie został wzniesiony ołtarz dla Haszem, który dopiero co ukazał się Abrahamowi. Miejsce to leży w samym sercu tej krainy, tu Wiekuisty rzekł: „Potomstwu twojemu oddam ziemię tę” (Bereszit, 12:5-7). Ze szczytu Garizim, jak i Ebal, Abraham mógł obejrzeć spore połacie Ziemi Obiecanej. Miasto Sychem (dzisiaj Nablus) było wówczas ważnym ośrodkiem przy górskiej drodze biegnącej z północy na południe, w pobliżu od traktu łączącego wybrzeże na wschodzie z doliną Jordanu na zachodzie.

Zbudowanie przez Abrahama ofiarnicy dla Haszem nie było jedynym znamiennym wydarzeniem biblijnym, związanym z tą okolicą. W późniejszym czasie, też tutaj Jakub kupił ziemię i u podnóża Garizim wykopał (lub polecił wykopać) głęboką studnię, nazywaną „źródłem Jakuba”.

Też tutaj, w okolicach góry Garizim i Ebal, zgodnie z poleceniem Mojżesza, Joszue poprowadził naród żydowski do Erec Israel. Na górze Ebal postawił ołtarz. Gdy część narodu żydowskiego staje zwrócona w stronę Garizim, zaś druga część ku górze Ebal, a Joszue czyta „wszystkie słowa Prawa, błogosławieństwo i przekleństwo” (Dwarim,11:29).