Rozdział 1

Poznaj ten dzień i weź sobie do serca, że Hawaje Hu Haelokim (Był Jest Będzie, jest jedynym Bogiem) w niebie nad nami jak i na ziemi pod nami i że niema żadnego innego. Zastanówmy się. Przecież i bez tego ostrzeżenia - i to w tak wysokim stopniu brania do serca, nie doszedł byś do wniosku, iż jakiś bóg (bożek) jest gdzieś tam (na przykład) w wodzie pod ziemią. Jest napisane: „Na zawsze Twoje słowa stoją mocno wryte na niebie”. Baal Szem Tow, świętej pamięci, tłumaczył: oby „Twe słowa”- słowa, które Ty wymawiasz „stanowiły firmament między wodami...”.

Te słowa i litery stoją mocno wryte na firmamencie niebieskim odziane wszystkimi niebami aby, zgodnie z tym co jest napisane, ożywiać je nieustannie. Jest bowiem także napisane: „Słowa naszego Boga będą stały mocno wryte na zawsze” a także „Jego słowa żyją i stoją mocno na zawsze...”. Bowiem gdyby, nie daj Boże, te litery miałyby zniknąć, nawet na ułamek chwili, a potem powrócić na swoje miejsce (źródło), to wszystkie nieba obróciły by się w nicość, tak jak by ich nigdy nie było, zupełnie tak jak przed wypowiedzią: „niech stanie się firmament”. To się odnosi do całego stworzenia i wszystkich stworzeń zarówno w światach wyższych jak i w niższych. Nawet ta materialna ziemia, martwa, nieuduchowiona, stworzona przy pomocy Dziesięciu Wypowiedzi w ciągu Sześciu Dni Tworzenia, obróciła by się w nicość taką jaka istniała przed tymi Sześcioma Dniami, gdyby, nie daj Boże, litery tych Wypowiedzi opuściły swoje miejsce na ten ułamek chwilki.
Ta sama myśl została wyrażona prze Ari, świętej pamięci, kiedy powiedział, że nawet w materii, jak najbardziej martwej (kamienie, ziemia, woda), istnieje dusza oraz życie duchowe, to znaczy ustawianie się liter mowy-z Dziesięciu Wypowiedzi Tworzenia. Umożliwiają one życie i istnienie rzeczy martwych, ich powstawanie z niczego i z nicości takiej, jaka panowała przed Sześcioma Dniami Stworzenia. „Sefer Hajecira” (Księga Tworzenia – przypisek tłumacza) wyjaśnia, że pomimo tego, że słowo kamień nie zostało wspomniane w Dziesięciu Wypowiedziach w Torze, to jego siła-życia wywodzi się z nich i dzięki dodawaniu, względnie zastępowaniu liter, które przetaczają się, tam i z powrotem, przez dwieście trzydzieści jeden bram tak długo aż kombinacja słowa (nazwy) z nich się wyłoni. Ten układ liter nazwy-słowa kamień stanowi jego siłę-życia.
Tak się dzieję ze wszystkimi stworzonymi rzeczami na świecie. Ich nazwy w Języku Świętym są tymi „literami mowy”, które się opuściły stopniowo z Dziesięciu Wypowiedzi zapisanych w Torze. Dzięki zastępowaniu liter, innymi i ich przestawianiu w dwustu trzydziestu jeden bramach,  osiągane są konkretne formy stworzonych rzeczy w celu nadania im żywotności.
Takie stopniowe opuszczanie się jest konieczne ze względu na to, że pojedyncze stworzenia nie są w stanie otrzymać siłę życia bezpośrednio z Dziesięciu Wypowiedzi znajdujących się w Torze. Siła-życia wychodząca z nich jest o wiele większa od zdolności zawierania pojedynczych stworzeń. Są one w stanie ją otrzymać jedynie poprzez stopniowe opuszczanie się z coraz to malejącą mocą, zamieniając oraz przestawiając litery, oraz dzięki „Gematrii” (czyli ich wartościom liczbowym – przypisek tłumacza) tak długo aż siła-życia stanie się słabsza, bardziej skondensowana i otoczona (odziana, ograniczona) tak aby wynikło z tego konkretne stworzenie. To stworzenie nazywane jest w Języku Świętym siłą-życia i zawiera skondensowaną w literach swoją nazwę (imię). Litery tej nazwy (imienia) opuściły się z Dziesięciu Wypowiedzi zapisanych w Torze i posiadają moc i witalność tworzenia istnień z niczego oraz nadania im wiecznego istnienia. Bowiem Tora i błogosławiony Bóg Święty stanowią jedność.