Adar

Według naszych mędrców – miesiąc Adar jest miesiącem „dodanej” radości.

Adar (אדר) jest dwunastym miesiącem  w żydowskim kalendarzu, licząc od miesiąca Nissan. Liczy 29 dni, w roku przestępnym 30 dni. W latach przestępnych dodatkowo dodaje się do kalendarza miesiąc Adar II (Adar szeni), liczący 29 dni. Wszystkie święta przypadające na Adar I (adar raszi) przenosi się na Adar szeni, z wyjątkiem Jorcajt, rocznicy śmierci. Na miesiąc Adar przypadają następujące wydarzenia i święta żydowskie: • 3 Adar – rocznica poświęcenia Drugiej Świątyni

• 7 Adar – tradycyjnie obchodzone rocznice śmierci i urodzin Mojżesza

• 9 Adar – dzień powszechnie uważany za datę rozłamu między szkołą Hilela a szkołą Szamaja

• 13 Adar – Post Estery, pierwotnie obchodzony jako dzień klęski Judy Machabeusza

• 14 Adar – Purim

Tu trzeba zaznaczyć, że Święto Purim obchodzone  jest dnia 14 Adar: w latach przestępnych wypada na dzień 14 Adar 2,  zaś dzień 14 miesiąca Adar 1 jest oznaczony  jako „Purim Katan” - "Purim Mniejszy."   Podobnie jest z datami dni urodzin, innymi rocznicami i dniami postu i innymi ważnymi datami, które w żydowskim roku przestępnym zwykle są obchodzone w miesiącu Adar 2.

Zgodnie z Talmudem (traktat Taanit  29a) "wraz z nadejściem miesiąca Adar nastaje radość".

Istnieje też powiedzenie (jid.): "אין חודש אדר, זאָגט די גמרא, מרבין בשׂימחה – פֿרייען זיך ייִדעלעך אויף וואָס די וועלט שטייט", co oznacza: "w miesiącu Adar, jak powiada Gemara, radują się Żydzi na czym świat stoi". Słowo Adar blisko spokrewnione jest z innym hebrajskim słowem, adir (אדיר) – siła. Według Sefer Jecira miesiącowi Adar patronują:

• Litera kof כ – Nazwa ta oznacza małpę, symbol śmiechu i radości miesiąca Adar. Litera ta oznacza też "ucho igielne". Kabała kojarzy literę  kof ze słowem kadosz ("święty"). Osoba doświadczająca wielkiej radości – tak ściśle związanej z Adar – wznosi się ponad wszystko, co przyziemnie i zdolna jest widzieć świat ze wzniosłej perspektywy.

• Mazal (Zodiak) – dagim. Ryby to istoty z "ukrytego świata", jakim postrzega się przestworza morza.  Objawienie święta Purim to objawienie prawdziwej tożsamości Izraela, odzwierciedlające objawienie Olam Haba, przyszłego świata. Cud purymowy postrzegany jest jako odbicie w tym świecie ostatecznego cudu – wskrzeszenia w przyszłym świecie. Słowo dag – ryba uważa się za reprezentację tikkunu (inaczej: naprawy) da'ag – troski. Z drugiej strony jest też przeciwnie – ryba spożywana na Purim przemienia troskę w sercu człowieka w najwyższą radość ze zbawienia.

• Plemię – Naftali. W Kabale czytane jest jako dwa oddzielne słowa: nofet li – "jest dla mnie słodyczą". Purymowa micwa - picie wina aż do upojenia - czasami jest wyrażana w odmienny sposób: "podczas Purim każdy powinien stać się tak słodki, by nie odróżniał: «przeklęty niech będzie Haman» od «błogosławiony niech będzie Mordechai»". Tak właśnie wygląda manifestowanie radości w wymiarze Naftalego – nofet li.

• Zmysł – śmiech jako wyraz niepohamowanej radości.