W Szabat czytamy cześć Tory przeznaczoną na dany tydzień.
Dodajemy też Musaf – składający się z Amidy (cichej modlitwy) – dodatkowej krótkiej modlitwy, która upamięta ofiary Szabatowe Świątyni w Jerozolimie.
W wielu wspólnotach zwyczajem jest by śpiewać Anim Zimirot, Hymn Chwały. Ta modlitwa jest często prowadzona przez młodego członka zgromadzenia. W wielu synagogach modlitwy kończą się hymnem Adon Olam, kiedy to wszystkie dzieci zaprasza się do przodu pomieszczenia  by przewodziły śpiewowi.
Modlitwy są zwykle odśpiewywane na tradycyjne melodie, z których większość jest wiekowa –  uważa się, że mają one mistyczne znaczenie.

Istnieją trzy dzienne modlitwy: poranna (Szacharit), popołudniowa (Mincha) oraz wieczorna (Maariw).
Tradycja trzykrotnych modlitw w ciągu dnia pochodzi z modlitw naszych praojców. Porannej modlitwy nauczyliśmy się od Abrahama, popołudniowej od Izaaka, a wieczornej od Jakuba.
Poranne modlitwy podzielone są na kilka sekcji:

Większość modlitw jest prowadzona przez członka zgromadzenia. Przewodzenie zgromadzeniu w trakcie modlitw uważane jest za zaszczyt. Zgromadzenie podąża za prowadzącym podczas trwania modlitw.
W wielu zgromadzeniach jest specjalnie wyznaczony kantor, który prowadzi modlitwy w  Szabat i święta.świadczenie modlitwy.

Modlitwa jest służbą serca, i jest jednym
z wielu sposobów,
w który wyraża się miłość do B-ga.
Chociaż można się modlić prywatnie, to zawsze preferowało się tradycyjne modlitwy ze zgromadzeniem. Należy dokładać wszelkich starań by dołączać do zgromadzenia na modlitwę.
Wielu modli się kołysząc się do tyłu i do przodu. To tradycyjny aspekt żydowskiej modlitwy, który ma mistyczne pochodzenie i znaczenie. Jedna z interpretacji mówi, że podczas modlitwy, dusza dostępuje kontaktu z B-skim źródłem i porównywana jest do płomienia świecy, który drga w tył i naprzód, gdy sięga w górę. Inna interpretacja głosi, że powinniśmy zaangażować nasze całe  istnienie w doświadczenie modlitwy.