Prawa Opłakiwania

W ramach naszego opłakiwania zniszczenia Świątyni i wygnania Izraela, powstrzymujemy się od wielu przyjemnych czynności w noc i dzień 9-tego Aw — poczynając od zachodu słońca w wieczór dnia wcześniej, a kończąc na kolejnym zapadnięciu zmroku.

Szczególnie:

    Nie jemy ani nie pijemy. Wszyscy dorośli – nawet kobiety w ciąży i karmiące – poszczą w ten dzień. Osoba chora       powinna poradzić się rabina. Chora osoba, która nie pości tego dnia powinna powstrzymać się od jedzenia                 przysmaków i powinna jeść jedynie to, co jest absolutnie konieczne dla jego fizycznego zdrowia.

    Nie nosimy skórzanych butów, ani nawet takich, które zawierają kawałek skóry (nawet jeżeli jest to tylko                 skórzana podeszwa).

    Nie siedzimy na normalnej wysokości krzesłach aż do południa. ("Halachiczne" południe to punkt w połowie drogi       pomiędzy wschodem a zachodem słońca.)

    Nie kąpiemy ani nie myjemy się —"nawet wkładając palec do zimnej wody".

    Wyjątki:

    Ktoś, kto się pobrudził może opłukać brudny obszar zimną wodą. Dozwolone jest by się umyć po skorzystaniu z         toalety.

    Podczas przygotowywania jedzenia – dla dzieci, lub na posiłek po poście –można myć produkty spożywcze, nawet,     jeżeli również, przypadkowo, umyje się ręce.

     Rano podczas rytualnego obmywania rąk, woda powinna być wylana na palce jedynie do kostek stawów.

     Nie nakładamy maści, balsamów ani kremów.

     Dozwolone jest jednak, by wykapać dziecko i nałożyć maść na jego skórę.

     Nie angażujemy się w małżeńskie stosunki ani w żadną formę intymności.

     Nie wysyłamy prezentów, ani nawet nie witamy innych zwyczajowym "cześć" lub "jak się masz?"

     Nie angażujemy się w wycieczki, podróże ani inne czynności przynoszące przyjemność.

     Nie nosimy odświętnego ubrania.

     Nie studiujemy Tory, ponieważ "przykazania B‑ga są prawe, rozradowują serca" (Psalm 19:9). Jest jednakże              dozwolone – i doradzane – by studiować te części Tory które omawiają prawa żałoby, zniszczenie Świątyni, i              tragedie, które spadały na naród żydowski podczas historii. Ten zakaz rozpoczyna się właściwie w południe                dnia przed Tisza be'Aw.
"Ten, kto opłakuje Jeruzalem będzie oglądał jej radość, jak obiecuje wers (Izajasz 66:10): ‘Rozradujcie się nią bardzo, wszyscy, którzy ją opłakujecie"—Talmud, Taanit 30b.