Trochę historii:Poniższe zasady dotyczą każdego roku, w który Tisza be'Aw obchodzi się w niedzielę—bez względu na to czy normalnie przypada ono niedzielę, czy wypada w Szabat a post został przesunięty na sobotnią noc.
W Szabat, wszystkie publiczne manifestacje żałoby są całkowicie zabronione. Tego dnia, jak jest w zwyczaju, jemy, pijemy i radujemy się—a nawet jeszcze więcej.
Przewodnik krok-po-kroku jak obchodzić Tisza be'Aw
Uwaga: Specjalne zasady i pewne wariacje stosują się do Tisza be'Aw, gdy przypada on w Szabat lub niedzielę.
Popołudnie Ósmego Aw
Restrykcje dotyczące studiowania Tory – innych sekcji niż te, które omawiają zniszczenie Świątyni – rozpoczynają się w południe w przeddzień postu.
W ramach naszego opłakiwania zniszczenia Świątyni i wygnania Izraela, powstrzymujemy się od wielu przyjemnych czynności w noc i dzień 9-tego Aw — poczynając od zachodu słońca w wieczór dnia wcześniej, a kończąc na kolejnym zapadnięciu zmroku.
Szczególnie:
Dziewiąty Aw, Tisza be'Aw, upamiętnia listę katastrof tak srogich, że jest jasne, że jest to dzień szczególnie przeklęty przez B‑ga.
Wyobraź sobie: Jest rok 1313 p.n.e. Izraelici są na pustyni, niedawno doświadczyli cudownego Wyjścia, a teraz przygotowują się by wejść do Ziemi Obiecanej. Lecz przedtem wysyłają misję zwiadowczą, pomocną w przezornym ustaleniu strategii walki. Szpiedzy powrócili ósmego dnia miesiąca Aw donosząc, że ziemia jest nie-do-zdobycia. Tej nocy, dziewiątego Aw, lud płakał. Nalegali, by raczej wrócić do Egiptu niż zostać wybici przez Kananejczyków. B-g był wysoce niezadowolony tą publiczną demonstracją braku zaufania Jego mocy, i w konsekwencji, całe to pokolenie Izraelitów nigdy nie weszło do Ziemi Świętej. Jedynie ich dzieci dostały ten przywilej, po wędrowaniu przez pustynię kolejne 38 lat.
