Wszystkie Święta żydowskie zaczynają się w przeddzień wyznaczonej daty. Spowodowane jest to tym, że "dzień żydowski" rozpoczyna się i kończy o zachodzie słońca.
Żydowski kalendarz religijny rozpoczyna się od żydowskiego Nowego Roku czyli Rosz Haszany, który jest również nazywany Dniem Sądu - w niebie otwierane są księgi i każde stworzenie jest oceniane. Tego dnia dmie się w róg barani szofar, który symbolizuje trąbę, która zabrzmi na końcu czasów w Dniu Sądu. Okres pokuty kończy Jom Kipur, czyli Dzień Pojednania.
Kilka dni później rozpoczyna się siedmiodniowe Święto Namiotów - Sukot, pierwotnie święto plonów, które jest radosnym wesołym świętem. Po nim następuje święto 'Radości Tory' - Simchat Tora, symbolizuje zakończenie rocznego cyklu czytania Tory.
Święto Pesach, które upamiętnia wyjście Izraelitów z Egiptu. Ze świętem tym wiążą się rozbudowane tradycje dotyczące jedzenia, zachowania itd.
Siedem tygodni po tym święcie obchodzone jest Święto Tygodni Szawuot - pamiątka przekazania przez Boga Mojżeszowi przykazań na górze Synaj .
W okresie przesilenia zimowego obchodzimy trwające osiem dni Święto Świateł - Chanuka. Upamiętnia wydarzenia jakie nastąpiły po zbezczeszczeniu Świątyni Jerozolimskiej , kiedy to jeden dzbanuszek oliwy, wystarczający zwykle na jeden dzień, płonął przez osiem dni, dopuki nie została wyprodukowana kolejna potrzebna ilość koszernej oliwy. Osiem dni też trwają uroczystości ponownego wyświęcenia Świątyni.
Święto Purim upamiętnia wybawienie od zagłady Żydów za czasów perskiego panowania.
Do szczególnych dni świątecznych należy Szabat czyli siódmy dzień tygodnia, przeznaczony na odpoczynek, w którym obowiązuje zakaz wykonywania wszelkich prac, wyszczególniono też 39 czynności, które nie powinno się wykonywać w Szabat
Tradycyjne życzenia świąteczne to חג שמח [Chag Sameach], czyli Wesołych Świat.
W najważniejsze święta żydowskie odczytywane są księgi biblijne z tzw. zbioru Megilot.
Shlomo Yaffe
Tora nakazuje nam, byśmy drugiego dnia Pesach przynieśli miarę – omer – z pierwszego żniwa jęczmienia. Miarę tę mamy przynieść do Świątyni w Jerozolimie jako ofiarę dla B-ga. Nie wolno nam korzystać z tegorocznych zbiorów aż do chwili złożenia ofiary. Potem liczymy 49 dni i 50 –ego dnia, czyli w Szawuot, przynosimy w ofierze pierwszą pszenicę i nie wykorzystujemy tegorocznego ziarna na ofiary w Świątyni, aż do chwili złożenia tej ofiary.
Naftali Silberberg
Czy wszyscy nie chcielibyśmy mieć więcej czasu?
W tyle projektów moglibyśmy się zaangażować, tyle miejsc pragnęlibyśmy zobaczyć i tyle rzeczy zrobić, ale mamy tak mało czasu do wykorzystania.
Yanki Tauber
Mamy w zwyczaju myśleć o czasie jako o ustalonej linijce, którą mierzymy nasze życie.
Mijamy” czas (albo on mija nas) w niezmiennym tempie. Czas ma ogromny wpływ na wszystko, co dotyczy nas , ale my nie mamy na niego żadnego wpływu. Nauki fizyczne dawno już odrzuciły to kursoryczne pojęcie czasu, pokazując, jak czas, podobnie jak jakiekolwiek inne zjawisko fizyczne, jest w istocie ciągliwy.
Naftali Silberberg
Przygotowania do jakiejkolwiek uroczystości dają nam wgląd co do charakteru tego oczekiwanego zdarzenia. Kobieta w salonie sukien ślubnych, kupująca białą suknię przygotowuje się do swego ślubu, a ktoś inny na kempingu, zbierający chrust i układający go w mały stos, przygotowuje się do rozpalenia ogniska.
Zalman Posner
Okres pomiędzy Pesach a Szawuot, świętem wyzwolenia i świętem nadania Tory, oznaczony jest liczeniem omeru. W pewnym sensie święto Szawuot jest wypełnieniem, punktem szczytowym Pesach. W kwestii narodu żydowskiego znaczenie tego jest oczywiste – Izrael nie stał się narodem na mocy samej wolności, ale również na mocy Tory. Co to oznacza dla jednostki?
