Wszystkie Święta żydowskie zaczynają się w przeddzień wyznaczonej daty. Spowodowane jest to tym, że "dzień żydowski" rozpoczyna się i kończy o zachodzie słońca.
Żydowski kalendarz religijny rozpoczyna się od żydowskiego Nowego Roku czyli Rosz Haszany, który jest również nazywany Dniem Sądu - w niebie otwierane są księgi i każde stworzenie jest oceniane. Tego dnia dmie się w róg barani szofar, który symbolizuje trąbę, która zabrzmi na końcu czasów w Dniu Sądu. Okres pokuty kończy Jom Kipur, czyli Dzień Pojednania.
Kilka dni później rozpoczyna się siedmiodniowe Święto Namiotów - Sukot, pierwotnie święto plonów, które jest radosnym wesołym świętem. Po nim następuje święto 'Radości Tory' - Simchat Tora, symbolizuje zakończenie rocznego cyklu czytania Tory.
Święto Pesach, które upamiętnia wyjście Izraelitów z Egiptu. Ze świętem tym wiążą się rozbudowane tradycje dotyczące jedzenia, zachowania itd.
Siedem tygodni po tym święcie obchodzone jest Święto Tygodni Szawuot - pamiątka przekazania przez Boga Mojżeszowi przykazań na górze Synaj .
W okresie przesilenia zimowego obchodzimy trwające osiem dni Święto Świateł - Chanuka. Upamiętnia wydarzenia jakie nastąpiły po zbezczeszczeniu Świątyni Jerozolimskiej , kiedy to jeden dzbanuszek oliwy, wystarczający zwykle na jeden dzień, płonął przez osiem dni, dopuki nie została wyprodukowana kolejna potrzebna ilość koszernej oliwy. Osiem dni też trwają uroczystości ponownego wyświęcenia Świątyni.
Święto Purim upamiętnia wybawienie od zagłady Żydów za czasów perskiego panowania.
Do szczególnych dni świątecznych należy Szabat czyli siódmy dzień tygodnia, przeznaczony na odpoczynek, w którym obowiązuje zakaz wykonywania wszelkich prac, wyszczególniono też 39 czynności, które nie powinno się wykonywać w Szabat
Tradycyjne życzenia świąteczne to חג שמח [Chag Sameach], czyli Wesołych Świat.
W najważniejsze święta żydowskie odczytywane są księgi biblijne z tzw. zbioru Megilot.
Obserwator życia ludzkiego z zewnątrz opisałby je prawdopodobnie w następujący sposób: budzą się rano, spędzają od 16 do 18 godzin używając przedmiotów w celu użycia innych obiektów, a później kładą się spać.
Ogólnie rzecz biorąc, tak właśnie wygląda nasze życie. Kiedy coś staje przed nami, chwytamy za coś innego: telefon, portfel, broń, dzięki którym możemy sobie poradzić z daną sytuacją.
Esther Scharf
Trzech chłopców śledziło za penetrującym wzrokiem starszego człowieka i słuchało bardzo uważnie jego słów. On był ich ojcem; zaś oni jego wiernymi synami. On wyjeżdżał na dłuższy okres czasu i jakoże dzień jego powrotu nie został ustalony, to właśnie pozostawiał im szczegółowe instrukcje – on chciał, by oni rozprzestrzeniali jego idee teoretyczne i ideologiczne w celu ulepszenia świata.
Michoel Gourarie
Trzydziesty trzeci dzień w trakcie Liczenia Omer jest czymś wyróżniającym się w żydowskim kalendarzu. Jest on znany pod nazwą Lag BaOmer. W tym dniu zmarł znany mędrca Talmudu i mistyki Rabin Szimon Bar Jochaj. Ten rabin i kabalista z drugiego wieku zażądał aby dzień jego śmierci był obchodzony na wesoło.
Elisha Greenbaum
O czym oni myśleli wprowadzając defilady na LagBaomer? Prawie każde żydowskie dziecko śpiewa fałszując i maszeruje z wielkim szumem wzdłuż głównej ulicy, podczas gdy policja oraz straż pożarna wyjąc syrenami przyczynia się do jeszcze większego hałasu, zaś orkiestry reprezentujące różne oddziały wojskowe konkurują między sobą starając się zwrócić uwagę na siebie. W moich wspomnieniach z dzieciństwa, jeżeli chodzi o takie wydarzenia, występują także politycy i różnego rodzaju dygnitarze przemawiający zbyt długo, co powodowało, że kiedy w końcu docieraliśmy do parku to już prawie nie było sandwiczy z rozmiękczonego salami a także zaczynało brakować napojów.
Lag B'Omer (33. dzień Omer), kiedy świętujemy koniec plagi wśród studentów Rabina Akiwy ben Josefa oraz wzniesienie się na duchowe wyżyny duszy Rabina Szymona Bar Jochai. W tym dniu (18 Ijar) zawieszone są wszelkie smutki okresu żałoby 49 dni Omeru, tego dnia na jeden dzień zniesione są tradycyjne ograniczenia (takie jak m.in. organizowanie imprez), a chłopcy w wieku trzech lat właśnie tego dnia mają soje pierwsze postrzyżyny - upszerin. Wiele osób odwiedza grób Rabina Szymona Bar Jochai w Meronie w Północnym Izraelu. Tradycyjnie organizowane są wycieczki i ogniska; dzieci bawią się w poszukiwanie „skarbów”, przemarsze z pochodniami, puszczanie tęczowych baniek mydlanych aby przypomnieć, że "za życia Rabina Szymona tęczy nie było widać („był to Znak niezgody w Świecie - Bereszit, 9:14)"
Rebbe zainicjował organizację parad jedności i dumy żydowskiej w dniu Lag B’Omer. Wiele razy parada, w której uczestniczyły tysiące żydowskich dzieci i ich nauczycieli, odbywała się w pobliżu siedziby Rebbe, na Brooklynie, NYC, USA. (w 1953, 1956, 1957, 1960, 1966, 1967, 1970, 1976, 1980, 1983, 1984, 1987 i 1990)
