Święta

ŚwiętaŻydowskieWszystkie Święta żydowskie zaczynają się w przeddzień wyznaczonej daty. Spowodowane jest to tym, że "dzień żydowski" rozpoczyna się i kończy o zachodzie słońca.


Żydowski kalendarz religijny rozpoczyna się od żydowskiego Nowego Roku czyli Rosz Haszany, który jest również nazywany Dniem Sądu - w niebie otwierane są księgi i każde stworzenie jest oceniane. Tego dnia dmie się w róg barani szofar, który symbolizuje trąbę, która zabrzmi na końcu czasów w Dniu Sądu. Okres pokuty kończy Jom Kipur, czyli Dzień Pojednania.


Kilka dni później rozpoczyna się siedmiodniowe Święto Namiotów - Sukot, pierwotnie święto plonów, które jest radosnym wesołym świętem. Po nim następuje święto 'Radości Tory' - Simchat Tora, symbolizuje zakończenie rocznego cyklu czytania Tory.


Święto Pesach, które upamiętnia wyjście Izraelitów z Egiptu. Ze świętem tym wiążą się rozbudowane tradycje dotyczące jedzenia, zachowania itd.

Siedem tygodni po tym święcie obchodzone jest Święto Tygodni Szawuot - pamiątka przekazania przez Boga Mojżeszowi przykazań na górze Synaj .


W okresie przesilenia zimowego obchodzimy trwające osiem dni Święto Świateł - Chanuka. Upamiętnia wydarzenia jakie nastąpiły po zbezczeszczeniu Świątyni Jerozolimskiej , kiedy to jeden dzbanuszek oliwy, wystarczający zwykle na jeden dzień, płonął przez osiem dni, dopuki nie została wyprodukowana kolejna potrzebna ilość koszernej oliwy. Osiem dni też trwają uroczystości ponownego wyświęcenia Świątyni.

Święto Purim upamiętnia wybawienie od zagłady Żydów za czasów perskiego panowania.

Do szczególnych dni świątecznych należy Szabat czyli siódmy dzień tygodnia, przeznaczony na odpoczynek, w którym obowiązuje zakaz wykonywania wszelkich prac, wyszczególniono też 39 czynności, które nie powinno się wykonywać w Szabat

Tradycyjne życzenia świąteczne to חג שמח [Chag Sameach], czyli Wesołych Świat.

W najważniejsze święta żydowskie odczytywane są księgi biblijne z tzw. zbioru Megilot.

Liść

Z pism i wypowiedzi Rabina Josefa Icchaka z Lubawicz


Było lato 1896 roku, wraz z ojcem spacerowaliśmy po polach Baliwki – wioski w pobliżu Lubawicz. Zboża były już prawie dojrzałe, a pszenica i trawa kołysały się łagodnie w powiewach wiatru.


Ojciec powiedział do mnie: "Zobacz jaka pobożność! Każda chwila każdego kłosa i źdźbła trawy były już zawarte w B-żej Przedwiecznej Myśli Stwórczej, w uchwycającej wszytsko B-żej wizji historii, i jest prowadzona przez B-żą Opatrzność ku B-żym celom".


Idąc dalej, weszliśmy do lasu. Pochłonięty tym co usłyszałem, podekscytowany łagodnościścią i powagą słów ojca, w zamyśleniu zerwałem liść z drzewa, które mijaliśmy. Trzymając go przez chwilę w rękach, kontynuowałem zadumany spacer, od czasu do czasu oddzierając mały kawałek liścia i rzucając go na wiatr.


"Świętobliwy Ari"[1], powiedział do mnie ojciec, "mówi, że nie tylko każdy liść na drzewie jest kreacją, w które zainwestowano B-skie życie, stworzoną w szczególnym celu wewnątrz B-żej intencji tworzenia, lecz również, że wewnątrz każdego pojedynczego liścia jest iskra duszy, która zeszła na ziemie by znaleźć dla siebie korektę i dopełnienie”.


"Talmud", kontynuował ojciec, "stanowi, że 'człowiek jest zawsze odpowidzialny za swoje czyny, obojętnie czy w czuwaniu czy we śnie'. Zróżnicowanie czuwania i snu jest wewnętrzną zdolnością człowieka, jego intelektu i emocji. Zewnętrzne zdolności funkcjonują tak samo dobrze podczas snu, jedynie wewnętrzne zdolności są zmieszane. Tak więc sny stawiają nas wobec sprzecznych prawd. Spacerujący człowiek widzi rzeczywisty świat, śpiący – nie. To jest głębsze znaczenie czuwania i snu: kiedy ktoś nie śpi widzi B-skość; kiedy śpi – nie”.


"Mimo tego, nasi mędrcy utrzymują, że człowiek zawsze jest odpowiedzialny za swoje zachowanie, bez względu na to czy czuwa czy śpi. Tylko w tym momencie, gdy rozmawialismy o B-żej Opatrzności, i, bezmyślnie, zerwałeś liść, bawiłeś się nim rękoma, zwijając go, zgniatając i rwiąc go na kawałki, rozrzucając je na wszystkie strony”.
"Jak ktoś może być tak nieczuły wobec Stworzenia B-skiego? Ten liść został stworzony przez Wszechmogącego w szczególnym celu i jest nasycony B-ską siłą życia. Ma ciało i ma swoje życie. W jaki sposób 'ja' tego liścia jest gorsze od twojego?"


PRZYPISY


[1] Mistrz Kabały Rabin Izaak Luria, 1534-1572.

DrukujEmail

Przywracając Tu Bi'Szwat

Tova Bernbaum


Niektóre święta, jak dobre wino, wydają się polepszać wraz z wiekiem: Im dłużej je celebruje, tym więcej znaczenia znajduję w zwyczajach i rytuałach, im jestem starsza i (mam nadzieję) mądrzejsza znajduję inne sposoby by odnosić się do tych samych wydarzeń.


Są też takie święta, które budzą niepokój w dzieciństwie, lecz wraz z upływem czasu tracą na znaczeniu. To nie tak, że już o nie nie dbam; po prostu nie mam już żadnych szkolnych projektów i zbiórek, które przypomniałyby mi o nadchodzącym święcie --- więc dopiero, gdy mój siostrzeniec lub bratanica przyniosą do domu kwiaty zrobione z owoców, zapala się żarówka w mojej głowie i mówię do siebie, "Hmm, znowu Tu B'Szwat? Gdzie uciekł ten czas?"

Czytaj dalej

DrukujEmail

Ekologia Żydowska

Ekologia Żydowska


Naftali Silberberg


Minionego lata, moja rodzina spędziła kilka dni w malowniczym miasteczku Petoskey w północnym Michigan. Będąc tam, poradzono nam by odwiedzić pewien rezerwat przyrody, w odległości krótkiej przejażdżki samochodem za miasteczko, które miało ścieżki prowadzące do odosobnionej plaży nad jeziorem Michigan. Nie zawiódł nas spektakularny widok, który czekał na nas, lecz to olbrzymie wydmy piaskowe naprawdę przykuły mój wzrok.

Czytaj dalej

DrukujEmail

Ekologia a duchowość

David Sears


Ekologia jest bardzo praktyczną dziedziną nauki. Nic nie może być bardziej "przyziemnego" niż ochrona planety. Jednakże istnieje aspekt ekologicznej świadomości który jest często przeoczany. Jest to jej duchowy wymiar. Kiedy zachowujemy się jak zajęte same sobą indywidua, z małym względem dla kogokolwiek i czegokolwiek, co istnieje poza nami samymi, natychmiast popadamy w moralny i duchowy błąd. Jak mówi pewne żydowskie powiedzenie, "Ślepy koń kieruje się prosto do dziury!"

Czytaj dalej

DrukujEmail

Stary człowiek i drzewo figowe

Stary Człowiek i Drzewo Figowe

Elisha Greenbaum


Dziś jest Rosz Haszana. Nie nowy rok dla ludzi, który wypada gdzieś we wrześniu, lecz Nowy Rok dla Drzew. Świętujemy go jedząc owoce, szczególnie owoce ważne dla Izraela – ci mistycznie nastawieni dogadzają tak sobie w świąteczny "Seder"; lecz we współczesnym Izraelu, dzień ten przybrał status pewnego rodzaju Dnia Drzew (Arbor Day) i jest obchodzony poprzez powszechne sadzenie drzew.

Czytaj dalej

DrukujEmail

Więcej artykułów…