Z Sefer HaMinhagim - (tłum. angielskie s.173)
1. Należy dołożyć wszelkich starań żeby chłopiec przystępujący do bar-micwy został wezwany do Czytania Tory – na swoją pierwszą aliję w poniedziałek albo czwartek rano lub w czasie Szabatowej Minchy. 1
2. Błogosławieństwo szepatrini (Siddur, s. 70) odmawia się bez wspominania Imienia B-ga. Można je odmówić [podczas Czytania Tory] w poniedziałek, czwartek, w Rosz Hodesz, ale raczej nie w czasie Szabatu. 2
3. Wedłud zwyczaju Hasydów Lubawicz, wszyscy zbierają się po Szachris, krewni chłopca przystępującego do bar-micwy mówią kilka słów żeby uczcić to radosne wydarzenie, po czym bar-micwa powtarza maamar z Chassidus 3 . Obecnych częstuje się później kawałkiem ciasta i maszke, a wieczorem wyprawia się uroczysty obiad. 4
PRZYPISY
1.
Wytyczna Alter Rebe; zob. Likkutei Dibburim, Vol. II, s. 533 [w tłum. Angielskim: Vol. II, rozdz. 14, sek. 57], pod koniec.
2.
HaYom Yom, s. 112. Zob. Rama, [Orach Chayim,] sek. 225; Shaar HaKollel, sek. 24.
3.
Stało się ostatnio zwyczajem aby bar-micwa recytował maamar zaczynające się od słów Issa B’Midrasz T[eh]illim, które zostało wygłoszone [najpierw przez Rebego Raszaba na jego własnej bar-micwie w roku 5634 (1873), a następnie powtórzone (z dodatkami) przez Poprzedniego Rebe na jego własnej bar-micwie] w 5653 (1893). Maamar jest wydrukowane w Sefer HaMaamarim 5708.
4.
Likkutei Dibburim, op. cit., sek. 58.
Por. następujący fragment z Zohar Chadash, Parshas Bereishis: R. Shimon Bar Yochai zaprosił największych uczonych Miszny do udziału w ogromnym uroczystym posiłku, który zorganizował… Był bardzo szczęśliwy…, ponieważ, [jak wyjaśnił,] “Tego dnia święta i wzniosła dusza zstąpiła… na mojego syna R. Elazara, i z tej okazji powinienem doświadczyć największej radości”.
Zob. Również Magen Avraham w Shulchan Aruch, Orach Chayim 225:4: Należy wyprawić uroczysty obiad w dniu, w którym nasz syn zostaje bar-micwą, tak jak wtedy kiedy jest prowadzony pod chupę.
Sara Rosenfeld
Nigdy bym nie pomyślała, że napiszę opowieść o Baruchu. Ale napisałam i to jedna z najlepszych rzeczy, jaką w życiu zrobiłam. Nie sądziłam, że ta jedna opowieść – moja osobista historia – mogłaby tak wpłynąć na innych, jak wpłynęła. Nie sądziłam, że i na mnie mogłaby mieć taki wpływ, jaki miała.
Gdy artykuł był już na stronie (patrz: Baruch, Our Special Child – „Baruch, nasze niezwykłe dziecko”), pokazałam Baruchowi jego własne zdjęcie dołączone do tekstu. Pierwszą jego reakcją było wskazanie na zdjęcie, a potem na siebie (co znaczy „ja”); potem zobaczył moje nazwisko, pokazał „dobrze” i w końcu mocno się do mnie przytulił! Odebrałam to jako skierowany do mnie znak od B-ga, że dobrze uczyniłam piszą swoją opowieść.
Czytaj dalej
Tradycyjny ślub żydowski jest niczym tkanina utkana z wielu wątków: biblijnych, historycznych, mistycznych, kulturalnych i formalnoprawnych. Wątki te wszyte są w tkaniny tworzone przez każde kolejne pokolenie, co powoduje ciągłość żydowskich tradycji od ponad 3,800 lat. Z uniwersalnego punktu widzenia, nasi mędrcy twierdzą, że każda ceremonia zaślubin to odnowienie Przymierza – małżeństwa zawartego pomiędzy B-giem a ludem Izraela na górze Synaj i równocześnie osobisty Jom Kippur dla małżonków – najważniejszy i najwznioślejszy dzień życia.
Małżeństwo to również skomplikowana transakcja prawna, w której strony, czyli pan i panna młoda wchodzą w stosunek zobowiązaniowy. Rytuały i zwyczaje występujące na ślubie żydowski mają źródła zarówno w uregulowaniach prawnych jak przesłankach duchowych – w ciele i duchu ślubu żydowskiego.
Czytaj dalej
Jak:
Posiłek weselny wieńczy Modlitwa dziękczynna po posiłkach oraz odmówienie Sheva Brachot, 1 , tych samych siedmiu błogosławieństw, które były recytowane pod chupą. 2
Przed Modlitwą dziękczynną po posiłkach dwa kielichy napełniane są winem –dla osoby prowadzącej Modlitwę i na potrzeby Sheva Brachot. Osoba prowadząca przywołuje wszystkich do porządku następującymi słowy: „Pobłogosławmy P-na, B-ga naszego, który daje nam radość i dary, które właśnie spożylismy.” Wszyscy odpowiadają należytym skupieniem.
Czytaj dalej
