Grób Racheli jest umiejscowiony w mieście Betlejem, na południe od Jerozolimy. Od wieków, leży na opustoszałym przydrożu, lecz potomkowie Racheli przybywają tu by wylewać przed nią swoje serca – matka, która mieszka w grobie na samotnym poboczu by być tam dla swoich cierpiących dzieci. Rachel jest ciągle źródłem pocieszenia i otuchy dla swoich dzieci—modląc się za nie i uzyskując B-ską obietnicę powrotu jej dzieci do ich Ziemi Obiecanej.
Duchowe znaczenie
Gdy umarła Rachel, Jakub i jego rodzina mieszkali w małej odległości od Betlejem. Jednakże nie przeniósł swojej ukochanej żony Rachel do tego miasteczka by ją tam pochować, ani nie przeniósł jej ze sobą do domu na Hebron, lecz pochował ją pośrodku niczego, na przydrożu.
Dlaczego?
Jakub przewidział, że w przyszłości, po zniszczeniu Pierwszej Świątyni w 423 r. p.n.e., Żydzi zostaną wysiedleni ze swoich domów i zesłani na wygnanie do Babilonu. Podczas ich przygnębionego marszu będą iść tę właśnie drogą i będą żalić się Racheli. Jej obecność doda im odwagi, a ona będzie błagać B-ga w ich imieniu.
Prorok Jeremiasz, który żył podczas tych wydarzeń, opisuje, co się działo (Jeremiasz 31:14):

Opis
Kilka mil od Kineret (jeziora Genezaret), na północ od starożytnego miasta Safed, stoi góra Meron. Wielu znaczących mędrców jest tam pochowanych, ale Meron jest znane przede wszystkim z miejsca spoczynku Rabina Szymona bar Jochaja. Rabin Szymon, który żył w II wieku n.e., był pierwszą osobą publicznie nauczającej mistycznego wymiaru Tory znanego jako Kabała i jednocześnie autorem podstawowego tekstu Kabały – Zoharu.
Każdego roku, w rocznicę jego odejścia, setki tysięcy osób przybywa do Meron dla radosnego uczczenia życia Rabina Szymona oraz objawienia ezoterycznej duszy Tory. Dodatkowo, w ciągu całego roku, rodziny przyprowadzają swoich trzy letnich chłopców by urządzić tam postrzyżyny.
Duchowe znaczenie
Uroczystości w Meron są celebracją ezoterycznego wymiaru Tory. Przed napisaniem Zoharu, najgłębsze tajemnice Tory były przekazywane jedynie drogą wskazówek i aluzji. Rabin Szymon był pierwszym, który otwarcie uczył tych sekretów swoich studentów. On W dzień odejścia, wyjawił niektóre z wzniosłych sekretów, wnosząc nowy poziom B-żego światła w świat. Dlatego też, tego dnia dziedzińce wokół nagrobka pełne są śpiewów i tańców. Ogniska reprezentują światło Tory, które Rabin Szymon wniósł w świat.

Na brzegu Pustyni Judzkiej, na skalistym płaskowyżu wznoszącym się nad Morzem Martwym, leży odkopana ruina królewskiej cytadeli. Była to ostatnia twierdza utrzymana przez Zelotów, którzy nie chcieli się poddać rzymskiej okupacji. Kiedy nie mogli się dłużej opierać, Masada stała się scenerią jednego z najbardziej dramatycznych wydarzeń żydowskiej historii.
Duchowe znaczenie
Autorytety żydowskie różniąsięw kwestii samobójstwa, którego przykład stanowi Masada. Niektórzy uznają je za heroicznemęczeństwo, lecz inni twierdzą, że choć Żydzi powinnizawsze chcieć przyjąć męczeństwo jeżeli jest to konieczne – to zabicie siebie,nawet jako uprzedzenie nadchodzącej klęski,jest niewłaściwe.
Nie mniej jednak zauważamy moralność ich decyzji, Masada opowiada historię o heroizmiew najciemniejszych momentach. Dlatego też, Masada natychmiast po odkryciu iotwarciu dla zwiedzającychstała sie atrakcją. Szybko stała się symbolem odwagi dla ludzi zdeterminowanych do życia w wolności we własnych krajach. Bo rzeczywiście, Masada była miejscem bohaterskiegooporu o mitycznych rozmiarach.
Patrząc inaczej na Masadę stwierdzamy, że Żydzi popełnili samobójstwo w desperacji, przekonani, że nie ma już nadziei; gdy nie było już wiary, a żydowska gwiazda została całkowicie zaćmiona. Wydawało się, że naród żydowski zniknie z historii. Lecznigdydo tego nie doszło. Wręcz odwrotnie, populacja Żydów zaczęła znowu rosnąć. Masada jest tak ważna, ponieważ mówi światu, że dziedzictwo Żydów nie może być wymazane, że losnarodużydowskiego jest taki, że nawet w najniższym punkcie,przeznaczony jest on do ożywienia i ponownego wzrostu; że Żydzi są ludźmi wieczności.

Opis
Jaskini a Mak p ela (znana również jako Jaskinia Patriarchów), mieszcząca się w południowym izraelskim mieście – Hebron, jest jednym z najsławniejszych miejsc na ziemi.
Machpelah w języku hebrajskim oznacza"podwojony". Jednym z podawanych powodów takiej nazwy jest fakt, że zostały pochowane tam cztery znakomite pary: Adam iEwa, Abraham i Sara, Izaak iRebeka, orazJakub i Lea. (Nasza pramatkaRachela została pochowana gdzie indziej.)
Duchowe znaczenie
Jak długo trwa nasz naród, poprzez całą bolesnąpodróż przez historię, święte miejsca spoczynku naszych prawych przodków służyły, jakoduchowe oazy. Od najwcześniejszych czasów, miejsca spoczynku naszychPatriarchów i Pramatek, fundatorów naszego narodu, były miejscem, gdzie Żydzi udawali się na modlitwę.
Pierwszym przykładem, który podaje nam Tora jest historia Kaleba– jednego z dwunastu wywiadowców, których Mosze wysłał by zbadali ziemię Kanaan. Sam poszedł okrężną drogą do Hebronu. Talmud mówi, że chciał on pomodlić sięw grocie, w którejAbraham, Sara, Izaak, Rebeka, Jakub iLea są pochowani. Błagał Praojców i Pramatki o wstawiennictwo u B-ga by zlitował sięnad jego duszą i ocalił go od złego spisku uknutego przez innych zwiadowców.