Parsza Chaje Sara – Bereszit - בראשית (Księga Rodzaju) 23:1 – 25:18

Chaje Sara też Chajej Sarah, Chaye Sarah lub Hayye Sarah - חַיֵּי שָׂרָה —w tłumaczeniu z języka Hebrajskiego oznacza “życie Sary” – jest to pierwszy wyraz w tej parszy. Parsza bieżącego tygodnia jest 5-ą w cotygodniowym czytaniu Tory w cyklu rocznym. Tekst parszy Chaje Sara składa się z 5’314 Hebrajskich liter i 1’402 Hebrajskich słów

Krótki opis Parszy:

Początek tego rozdziału to koniec żywota na tej ziemi Sarah, żony Abrahama: "I trawało życie Sary sto dwadzieścia i siedem lat..." (Bereszit, 23:1). Sarah umiera w wieku 127 lat i zostaje pochowana w jaskini Makpela (Machpelah) w Hebronie, którą Abraham nabył od Efrona Hittyty za 400 srebnych szekli. Eliezer, sługa Abrahama, na polecenie swego Pana, wyrusza jako wysłannik, obładowany podarunkami, do Charana, by znaleźć żonę dla Izaaka. Przy wiejskiej studni, Eliezer modli się do Boga o znak. Otrzymuje go - wskazówkę: kiedy nieznajoma panna podejdzie do studni, poprosi ją o wodę do picia i ta kobieta, która zaproponuje wodę dla niego oraz napoi również jego wielbłądy, będzie tą przeznaczoną dla syna jego Pana, dla Icchaka.                                                                                          

Rebeka (Rywka) córka Betuela, bratanka Abrahama, pojawia się u studni. Jej przypada w udziale "test": "Pozwólże mi łyknąć wody z dzbana twojego. ... I rzekła: Pij panie mój!... I dla wielbłądów twoich czerpać będę." Oto narzeczona dla Icchaka! Eliezer jest zaproszony do ich domu, gdzie opowiada historię wydarzeń dnia, przekonuje Rebekę, by udała się z nim do ziemi Kaanan jako narzeczona Icchaka. Rebeka wyrusza z Eliezerem do ziemi Kanaan, gdzie spotyka Icchaka modlącego się w polu. Icchak poślubia Rebekę, jej miłość łagodzi smutek po stracie matki.                                                                                                                               

Abraham poślubia nową żonę Keturę (Hagar). Rodzą mu się jeszcze sześć synów, ale tylko Icchak jest wyznaczony na jego jedynego spadkobiercę.                                                 

Abraham zmarł w wieku 175 i został pochowany obok Sarah. Pochowali go jego dwaj najstarsi synowie: Icchak i Ismael.                                                                                 

Kolejność czytania Parszy Chaje Sara w cyklu tygodniowym:                                      

Pierwsze czytanie — Bereszit  23:1 – 16                                                                         

Drugie czytanie – Bereszit 23:17– 24:9                                                                           

Trzecie czytanie – Bereszit 24:10 –26                                                                              

Czwarte czytanie – Bereszit  24:27– 52                                                                             

Piąte czytanie – Bereszit  24:53 – 67                                                                               

Szóste czytanie – Bereszit 25:1 – 11                                                                             

Siódme czytanie – Bereszit - 25:12 - 18

Komentarze do Parszy Rabina Szaloma Stamblera:

Parsza Wajera – Bereszit - בראשית (Księga Rodzaju) 18:1 – 22

Wajera (וַיֵּרָא — w tłumaczeniu z języka Hebrajskiego: "I ukazał się mu…” – są to pierwsze słowa tej parszy). "Wajera" jest czwartą parszą w rocznym cyklu czytania Tory. Ta parsza składa się z największej ilości słów (ale nie liter) wśród wszystkich innych tygodniowych parsz zawartych w Księdze Rodzaju - zawiera 7’862 Hebrajskich liter, 2’085 Hebrajskich słów.

 Komentarze Rabina Szaloma Stamblera:

Krótki opis Parszy Wajera

"I ukazał mu się Wiekuisty w  dąbrowie Mamre, gdy siedział u wejścia namiotu, w czasie upału dziennego "(18:1)

Pan B-g objawia się Abrahamowi, trzy dni po tym, jak wieku 99 lat dokonał obrzezania. Jest wciąż obolały, ale gdy Abraham widzi trzech obcych, którzy stanęli przed drzwiami jego domu, pośpieszył, aby się nimi zająć, potraktował ich, jako zacnych gości. Byli to aniołowie, którzy pojawili się w przebraniu zwykłych ludzi. Jeden z nich oznajmił Abrahamowi, że dokładnie za rok niepłodna dotąd Sarah urodzi mu syna. Abraham pełen niedowierzania się roześmiał....

B-g rozgniewany na rozpasany tryb życia i niegodne zachowanie ludności miasta Sodomy decyduje się na zniszczenie miasta wraz ze zdemoralizowaną ludnością. Abraham próbuje przebłagać o przebaczenie Wszechmogącego dla miasta Sodomy. Dwaj aniołowie przychodzą do skazanego na zagładę miasta, gdzie Lot, bratanek Abrahama, okazuje im wielką gościnność i ochrania przed tłumem sodomitów. Aniołowie mówią, że są wysyłani by zburzyć to miejsce, zetrzeć z powierzchni ziemi, jednocześnie mają uratować przed zagładą Lota i jego rodzinę. Ci powinni uciekać z miasta, jednak nie wolno nikomu z nich oglądać się za siebie podczas ucieczki. Żona Lota ignoruje zakaz, ciekawa tego, co się dzieje, ogląda się wstecz na umierające miasto i wtem zamienia się w słup soli.
Lot i dwie jego córki, ukrywa się w jaskini. Córki Lota, przekonane, że cały świat z wyjątkiem nich zginął, że nie ma więcej mężczyzn poza ich ojcem, w rozpaczy, napoiły go winem, tak że Lot zasnął, wówczas „położyła się każda z nich obok ojca” i każda zaszła w ciążę. Ich synowie, którzy narodzili się z tego związku, stali się założycielami narodów Ammon i Moab...

Abraham przeniósł się do Grar, gdzie Abimelech - król Filistynów zabiera do swojego pałacu Sarah, która znów (jak kiedyś w Egipcie) podała się za siostrę Abrahama, by ochronić swego męża. Bóg ostrzega Abimelecha, w jego snie, że zginie, jeśli nie zwróci Sarah Abrahamowi, jako że jest jego - Abrahama żoną....

Z łaski B-żej Abrahamowi i Sarah rodzi syn, któremu rodzice dają na imię Icchak (co oznacza "śmiech"). Ósmego dnia, zgodnie z nakazem Wiekuistego, Icchak zostaje obrzezany. W chwili narodzin ich syna Abraham ma 100 lat, a Sarah skończyła lat 90....

Hagar i Iszmael są wygnani z domu Abrahama. Iszmael o mało nie zginął na pustyni, ale zostaje ocalony przez B-ga...

Abimelek przyszedł do Beer-Szewy, by zawrzeć przymierze z Abrahamem.....

Bóg doświadcza Abrahama. By upewnić się do wierności i pełnego oddania Abrahama Jemu – Wszechmogącemu, nakazuje mu poświęcić, jako ofiarę B-gu, własnego syna Icchaka na górze Moria. Gdy Icchak jest już związany na ofiarnicy i Abraham kieruje nóż w niego, anioł zesłany przez Boga, zatrzymuje go... Na ofiarę Bogu, zamiast Icchaka, przeznacza się baranek, który był ukryty w krzakach nieopodal....

Do Abrahama dociera wiadomość, że u jego bratanka Betuela urodziła się córka Riwka.

Kolejność czytania Parszy Wajera w cyklu tygodniowym:

Pierwsze czytanie — Bereszit  18:1–14

Drugie czytanie – Bereszit 18:15–33

Trzecie czytanie – Bereszit 19:1–20

Czwarte czytanie – Bereszit  19:21–21:4

Piąte czytanie – Bereszit  21:5–21

Szóste czytanie – Bereszit 21:22–34

Siódme czytanie – Bereszit - cały rozdział 22

 

 

 

 

Parsza Lech Lecha – Bereszit - בראשית (Księga Rodzaju) 12:1 – 17:27

Lech-Lecha, Lekh-Lekha lub Lech-L'cha (לֶךְ-לְךָ — w tłumaczeniu z języka Hebrajskiego: “idź sobie” ) — są to piąte I szóste słowa w trzeciej w kolejności parszy w cyklu rocznym czytania Tory. Ta parsza zawiera 6’336 Hebrajskich liter, 1’686 Hebrajskich słów i 126 wierszy.

Komentarz Rabina Szaloma Stamblera:

 Krótki opis Parszy Lech Lecha

„ I rzekł Wiekuisty do Abrama: Wyjdź z ziemi twojej, i z ojczyzny twojej, i z domu twojego, do ziemi, którą ci wskażę. A uczynię cię narodem wielkim, i pobłogosławię cię, i wywyższę imię twoje i będziesz błogosławieństwem. ” (Bereszit, 12:1,2)

Abram wraz ze swoją żoną Saraj oraz bratankiem Lotem wyruszają do ziemi Kanaan. Tam Abram wznosi ołtarz z ofiarnicą dla Boga. Z pełnym poświęceniemi nadal rozpowszechnia wśród ludzi wiedzę o Bogu Jedynym.

Wybuch głodu zmusił Abrama, aby wraz z żoną Saraj i Lotem powędrować do ziemi Micraim. Tam z obawy przed władzami, ze względu na piękną urodę Saraj, małzonkowie nazywają siebie bratem i siostrą, dzięki czemu Abram unika śmierci, ale piękna Saraj zostaje zabrana do pałacu Faraona. Kara z Góry zesłana, jednak, uniemożliwa Faraonowi posiąść Saraj. Władca zostaje więc zmuszony do odesłania Saraj z powrotem do Abrama i jako zadośćuczynienie przekazuje w prezencie mu złoto, srebro, i stada bydła. 

Po powrocie do ziemi Kanaan, Lot odchodzi od Abrama by osiedlić się w mieście Sodoma pełnym rozpusty i bezprawia. Tam Lot zostaje on schwytany do niewoli, gdy wojska króla Mezopotamii wraz z jego trzema sojusznikami podbijają pięć miast w dolinie Sodomy. Wówczas Abram z niedużą grupą swoich sprzymierzeńców wyruszają w drogę, by wyzwolić bratanka. Odnosi zwycięstwo nad czterema władcami za co otrzymuje błogosławieństwo od Malki Cedeka, władcy Szalem (Jerozolima). 

Bóg ustanawia z Abramem przymierze, przypowiadając mu potomstwo, przy tym zapowiada wygnanie i niedoli narodu żydowskiego oraz poświęcenie Ziemi Świętej jako wieczne dziedzictwo synom Izraela. 

Dziesięć lat po przybyciu do ziemi Kanaan wciąż bezdzietna Saraj namawia Abrama, by poślubił jej niewolnicę Hagar. Hagar, po zajściu w ciążę, zaczyna lekceważyć swoją Panią Saraj, a gdy Saraj upomina ją, traktuje surowo, Hagar ucieka. Anioł dościga Hagar, nakazując jej wrócić i przekazując jej, że urodzi syna, który będzie założycielem wielkiego narodu. W wieku 86 lat Abram zostaje ojcem syna - Iszmaela, którego urodzi mu Hagar.  

Gdy Abram skończył dziewięćdziesiąt i dziewięć lat, Bóg zmienia imię Abrama na Abraham, co oznacza "Ojciec wielu narodów", oraz imię Saraj na Sarah - "Władczyni" i obiecuje, że będzie miała syna, którego oni nazwą Icchakiem. Zapowiada, że Icchak zostanie założycielem wielkiego naródu. Z tym narodem Bóg ustanowi szczególne przymierze – wieczne przymierze dla jego potomstwa. 

Bóg nakazuje Abrahamowi oraz wszystkim jego domownikom płci męskiej obrzezanie, jako znak przymierza z Bogiem. Jest to również nakaz Boga dla całego potomstwa. 

Kolejność czytania Parszy Noach w cyklu tygodniowym:

Pierwsze czytanie — Bereszit  12.1:13

Drugie czytanie – Bereszit 12:14–13:4

Trzecie czytanie – Bereszit 13:5–18

Czwarte czytanie – Bereszit  14:1–20

Piąte czytanie – Bereszit  14:21–15:6

Szóste czytanie – Bereszit 15:7–17:6

Siódme czytanie – Bereszit  17:7–27

Parsza Noach – Bereszit - בראשית (Księga Rodzaju) 6:9 – 11:32

Noach, Noiach, Nauach, Nauah, lub Noah (נֹחַ, jest imie Hebrajskie "Noah". Parsza jest drugim cotygodniowym odcinkiem czytania Tory w cyklu rocznym. Parsza  „Noach”  składa się z 6907 Hebrajskich liter, 1861 Hebrajskich słów mieszczących się w 153 wersetach (najwięcej wersetów ze wszystkich  parsz w Księdze Bereszit).

Parsza o wielkim potopie, dziejach Noacha i następnych pokoleń aż do Abrahama.

Krótki opis Parszy: 

Gdy ludzkość na ziemi co raz bardziej popadała w bezprawie, rozpustę i nierząd, Haszem nakazuje Noemu, jako jedynemu sprawiedliwemu na tej ziemi, zbudować gigantyczną arkę. Potop, który będzie zesłany na ziemię przez Wszechmogącego,  wytępi wszelkie życie z jej powierzchni. Arka ma stać się schronem, arkadią dla Noego i jego rodziny oraz dla zwierząt - po parze każdego gatunku, zgodnie z B-skim nakazem.

Przez czterdzieści dni i nocy padał ulewny deszcz, a i po ulewie woda podchodziła przez następne sto pięćdziesiąt dni, pokrywając cały ląd. W końcu zaczęła opadać. Z okna arki, która została wyrzucona na wystający szczyt góry Ararat, Noach wypuszcza kruka, jako pierwszą żywą istotę - na zwiady, a następnie gołębia - kilka razy - aby "sprawdzić, czy woda zeszła z powierzchni ziemi". 

Gdy gleba wysycha całkowicie - po 365 dniach od początku Wielkiego Potopu - Haszem nakazuje Noemu i jego rodzinie wyjść - opuścić arkę i ponownie rozpocząć życie na ziemi, rozmnażać się, uprawiać rolę, hodować zwierzęta.

Noach buduje ołtarz i przynosi B-gu ofiarę. 

Haszem zaprzysiągł, że już nigdy więcej nie zniszczy życia na ziemi, którą stworzył. Na znak przymierza z ludzkością wznosi tęczę nad całym obszarem ziemskim. 

Noach otrzymuje od Haszem przykazania, wśród nich: nie zabijać, zakaz jedzenia mięsa lub krwi zwierzęcia żywego. Jednak po Potopie, na skutek braku pożywienia, Haszem zezwolił ludziom spożywanie mięsa zwierzęcego.

Noach zakłada winnicę. Pierwsze zbiory, pierwsze wino….

Noach próbując i próbując z radości swoje wino, upoił się do nieprzytomności, ale jego dwaj synowie, Sem i Jafet, w odróżnieniu od brata Chama, przykrywają nagość swego ojca przed złymi oczami obcych, za co otrzymują dożywotnie błogosławieństwo Noego. Cham zachowuje się wiarołomnie, za co zostaje przeklęty przez ojca.

Przez dziesięć pokoleń potomkowie Noego pozostawali jedyną społecznością zaludniającą Ziemię, z wspólnym jednym językiem, w którym się porozumiewali, wspólną kulturą i tradycją. 

Jednak wbrew nakazowi Stwórcy, zadufani w sobie zbudowali ogromnie wysoką wieżę - wieżę Babel - jako symbol swojej wyłączności i nietykalności. Za karę Stwórca wprowadza mnogość języków tak, że przestają porozumiewać się między sobą, już nie rozumieją siebie nawzajem. W rezultacie ludzie, nie będąc w stanie porozumieć się, nie mając wspólnych spraw, rozpraszają się po świecie, tworząc siedemdziesięć różnych narodów, różnych społeczeństw.

Na końcu Parszy „Noach” wymienione są wszystkie dziesięć pokoleń od Noego do Abrahama, oraz opowieść o wędrówce rodziny Abrahama z Ur-Kasdima do Haran, w drodze do ziemi Kanaan.

Kolejność czytania Parszy Noach w cyklu tygodniowym:

Pierwsze czytanie — Bereszit   6:9-22

Drugie czytanie –    Bereszit   7:1-16

Trzecie czytanie –   Bereszit  7:17–8:14

Czwarte czytanie –  Bereszit   8:15–9:7

Piąte czytanie –      Bereszit   9:8–17

Szóste czytanie –   Bereszit  9:18-10:32

Siódme czytanie – Bereszit   11:1–11:32