Z pism Rabina Josefa Icchaka z Lubawicza
Traktat Geihinom, część trzecia
Przeszliśmy prawą stroną bramy do ciemnego korytarza oświetlonego małymi świeczkami. Zacząłem już nie tyle prosić, co w najgłębszym tego słowa znaczeniu błagać prowadzącego mnie strażnika, by pozwolił mi założyć tefilin. Powiedziałem mu też, że trudno mi szybko chodzić. Odpowiedział na to szorstkim „nie” i ostrzegł, że jeśli będę nalegał, umieści mnie w izolatce.

Tzvi Freeman
Sprawianie, by umysł rządził sercem jest powszechnym motywem w żydowskich naukach. Jest także źródłem okropnych nieporozumień.
Większość słysząc o władzy umysłu nad sercem wyobraża sobie zimnego, wyrachowanego i nadętego neurotyka. W końcu umysł jest tym wszystkim. Czy nie wolelibyśmy żyć sercem pełnym życia i kochającym wolność?
Musimy więc wyjaśnić, że gdy umysł panuje nad sercem, nie oznacza to wcale, że to on jest głównym dowódcą. Nikt nie chce, żeby umysł sprawował kontrolę – nic by się nie dało zrobić. Umysł może i świetnie rozwiązuje zagadki, lecz jest nieudolnym idiotą jeśli chodzi o prawdziwe życie. Umysł ma być raczej kanałem dla duszy.