Nie ma chyba potrzeby nadmieniać, że pożądane cechy partnera na całe życie będą całkiem różne w zależności od osoby poszukującej i jej osobistych przekonań i priorytetów życiowych. Super zorganizowany pedant, który dostaje zimnych potów na myśl o nie zadbanym mieszkaniu nie powinien myśleć o wzięciu sobie za żonę kobiety w typie nieobecnego umysłem naukowca, który jest wiecznie spóźniony i którego przestrzeń pracy jest przedmiotem pomocy humanitarnej dla ofiar huraganów. Rozrzutnik powinien trzymać się z dala od dusigrosza. Jest niemal pewne, że takie osobowości będą się ścierać w toku wspólnego życia. Chociaż pociąg fizyczny może sprawić, że różnice te wydawać się będą „przyjemną odmianą”, to jednak na dłuższą metę, wypłyną one na powierzchnię i zaczną stanowić główne przeszkody w zgodnym pożyciu.

Wewnętrzne wezwanie

Po co się pobierać? Pytanie jest wyjątkowo irytujące, ponieważ trudno jest wymienić wiele racjonalnych argumentów za wykonaniem tak drastycznego ruchu. Jak by na to nie spojrzeć, argumenty przeciw zawsze przeważają. Jaka logika przemawia za łączeniem się po wsze czasy? Kto przy zdrowych zmysłach podpisuje cyrograf, jeżeli można uzyskać to samo o wiele mniejszym kosztem i to z różnych źródeł. Po co wchodzić w wiążącą na wieczność umowę małżeńską? Co prawda umowa ta zawiera możliwość wypowiedzenia, ale wykorzystanie jej powoduje nieodmiennie ból i rujnuje wręcz strony emocjonalnie. Dlaczego nie można po prostu cieszyć się związkiem póki trwa, a kiedy uczucie ustanie, znaleźć sobie inny obiekt adoracji zamiast utrzymywać fikcję? Po co ktokolwiek miałby zgadzać się na trwanie w związku nawet wówczas, gdy uległ on już degradacji?

Rozwód to tragedia, ale czasami najlepsze wyjście.
Kiedy para bierze ślub zgodnie z rytuałem żydowskim, ich dusze stają się jednością. To jak operacja, która osobno żyjące istoty łączy w jedną. Z kolei rozwód według tradycji żydowskiej to duchowa amputacja, która z jednej istoty tworzy dwie i umożliwia im niezależne życie.
Rozwód, podobnie jak amputacja to tragedia, ale czasami jest jedynym słusznym rozwiązaniem. Nasze podejście do rozwodu można porównać do amputacji kończyny na kilka sposobów:

Fundamentalna procedura żydowskiego rozwodu to: wzajemna umowa, dokument, ceremonia i następstwa.
"Gdy mężczyzna wziął żonę i poślubił ją, a stało się, że nie znajduje łaski w jego oczach, przeto znalazl kilka nieczystości w niej: niech napisze jej list rozwodowy ... A wtedy ona wyszedłszy z jego domu, pójdzie i zostanie żoną innego.”   Księga Powtórzonego Prawa 24:1-2
„Get”
 Zgodnie z Prawem Biblijnym, para zwolniona jest z więzów małżeńskich tylko przez przekazanie pisma rozwodowego od męża do żony. Dokument ten znany jest powszechnie ze swej aramejskiej nazwy jako „get”. Służy on nie tylko jako dowód rozpadu małżenstwa w wypadku gdyby jedna lub też obie strony zechcialy ponownie się pobrać, ale w rzeczywistości uskutecznia rozwód.