Parsza Acharei – Księga Wajikra (Księga Kapłańska) - 16:1-18:30

Acharei lub Achrei Mot- אַחֲרֵי- w tłumaczeniu z hebrajskiego oznacza „po śmierci" lub „po”, jest to 5 słowo i pierwszy charakterystyczny wyraz, w tej paraszy. Parsza jest szóstym rozdziałem czytania w księdze Wajikra i 29-y tygodniowy rozdział czytania Tory w cyklu rocznym. Parsza składa się z 4’294 liter hebrajskich, 1’170 słów hebrajskich.

 Krótki opis Parszy Acharei

Po śmierci synów Ahrona - Nadawa i Awiu, która była ostrzeżeniem B-ga, by nikt „nie wchodził każdego czasu do Świątyni poza zasłonę” bez Jego zgody. Tylko jedna osoba Kohen HaGadol (Najwyższy Kapłan) może raz w roku, w Święto Jom Kipur wejść do Najświętszego Miejsca w Świątyni, by wnieść święte kadzidła. W parszy dokładnie opisany jest strój, jaki Kohen HaGadol powinien zakładać przy wejściu tego dnia do Świątyni. W Parszy tej opisany jest rytuał przy składaniu ofiary ze zwierzęcia, według nakazu B-ga na Jom Kipur (Sądny Dzień). Jest to wybór losowy, pośród dwóch kozłów, który z nich będzie poświęcony na ofiarę B-gu, a który odesłany na pustynię. Parsza Acharej zawiera również nakazy dotyczące składania ofiar B-gu oraz zakazy, w szczególności zakazuje się: składania ofiar B-gu w miejscu innym, niż Świątynia, spożywania krwi, kazirodztwa oraz innych perwersji i wyuzdania w stosunkach seksualnych dla zachowania czystości narodu izraelskiego.

 Kolejność czytania w cyklu tygodniowym:

 Czytanie pierwsze: Wajikra, 16:1-17

 Czytanie drugie: Wajikra, 16:18-24

 Czytanie trzecie: Wajikra, 16:25-34

 Czytanie czwarte: Wajikra, 17:1-7

 Czytanie piąte: Wajikra, 17:8-18:5

 Czytanie szóste: Wajikra, 18:6-21

 Czytanie siódme: Wajikra, 18:22-30

Komentarz Rabina Szaloma Dow Ber Stamblera: 

Parsza Mecora – Księga Wajikra (Księga Kapłańska), 14:1-15:33

Mecora - מְּצֹרָע – w tłumaczeniu z języka hebrajskiego oznacza „trędowaty", jest to dziewiąty wyraz i pierwszy charakterystyczny w tej paraszy. Mecora jest 28-ym rozdziałem tygodniowego czytania Tory w cyklu rocznym i zarazem piątym w Księdze Kapłańskiej. Parsza składa się z 4'697 liter hebrajskich, 1'274 słów hebrajskich.

Krótki opis Parszy Mecora

W poprzednim rozdziale Tory – w Praszy Tazria były opisane objawy trądu. Uważano, że trąd dotykał człowieka z przyczyn duchowych. Na trąd mógł zachować człowiek, który kłamał, oszukiwał bądź pomawiał innych, kradł lub dopuszczał się innych niegodnych  czynów. Osoba trędowata  była spostrzegana jako osoba nieczysta .  „Człowiek, któremu by wystąpiła na skórze jego ciała nabrzmiałość, albo przyrzut, albo plama, a wyda się na skórze ciała jego jako zaraza trądu, przywiedziony będzie do Ahrona, kapłana, albo do którego z synów jego, kapłanów. „ (Wajikra 14:2)       W parszy tego tygodnia opisano proces rytualnego oczyszczania trędowatych, którego dokonywał kapłan (kohen): „Oto nauka o trędowatym w dzień oczyszczenia jego: przywiedziony będzie do kapłana, – I wyjdzie kapłan poza obóz, i zobaczy kapłan, iż oto uleczona jest zaraza trądu na trędowatym; Poleci wtedy kapłan, aby wzięto dla oczyszczającego się parę ptaków żywych, czystych, i drzewa cedrowego, i czerwieni i izopu.” (Wajikra 14: 2-4)… Parsza dokładnie opisuje cały proces rytuału oczyszczania.
Trąd również może zaatakować mieszkanie, gdy na ścianach pojawiają się ciemno-czerwone lub zielone  plamy. Kapłan (kohen) przez dziewiętnaście dni kwarantanny obserwuje wnętrze  i na koniec tego okresu podejmuje decyzję, czy mieszkanie jest czyste lub może być oczyszczone, czy też nie czyste i czystym już nie będzie - podlega zniszczeniu.
W Parszy  Mecora omówione też przypadki duchowej nieczystości i rytuały oczyszczenia: gdy u mężczyzny występuje wydzielina nasion bądź śluzu lub u kobiety - na skutek miesiączkowania lub innego krwawienia. Rytualne oczyszczenia w takich sytuacjach następuje poprzez odpowiednie zanurzenie się w mykwie ewentualnie w czystej wodzie : w rzece lub naturalnym jeziorze, w którym jest wymiana wody.

Kolejność czytania w cyklu tygodniowym:

Czytanie pierwsze:  14:1-12

Czytanie drugie:  14:13-20

Czytanie trzecie: 14:21-32

Czytanie czwarte: 14:33-53

Czytanie piąte: 14:54-15:15

Czytanie szóste: 15:16-28

Czytanie siódme: 15:29-33

Komentarze Rabina Szaloma Dow Ber Stamblera:

Parsza Pekudei – Księga Szmot  (שְׁמוֹת) – Księga Wyjścia, rozdziały 38:21 – 40:38

 

Pekudei (פְקוּדֵי)  — wyraz w tłumaczeniu z języka hebrajskiego oznacza „obliczenia”, występuje jako drugi wyraz w treści Parszy (Księga Wyjścia 38:21). Parsza Pekudei  jest 23-m w kolejności tygodniowym odcinkiem czytania w cyklu rocznym czytania Tory oraz 11-m i ostatnim  w Księdze Wyjścia. Tekst Parszy Pekudei składa się z 4’432 Hebrajskich liter, 1’182 Hebrajskich słów.

Krótki opis treści Parszy Pekudei:

„Oto obliczenia dla przybytku, przybytku świadectwa, które obliczone zostały z polecenia Mojżesza….”

Mojżesz zleca przeliczenie złota, srebra, miedzi i innych kosztowności, które ofiarowali izraelici dla budowy Miszkanu. Becalel, Aliwaw wraz z pomocnikami wykonują osiem strojów dla Kohenów zgodnie z wytycznymi przekazanymi przez Mojżesza ( opis wytycznych - w parszy Tecawe). Budowa Miszkanu zakończona, stroje dla Kohenów są gotowe. Mosze namaszcza Miszkan i poświęca Aharona i jego synów do kapłaństwa. Nad Miszkanem pojawia  się biała Chmura, symbolizująca wejścia do niego Boskości - Boskiej Obecności.

Kolejność czytania Parszy Pekudei w cyklu tygodniowym:

Pierwsze czytanie —Szmot 38:21–39:1

Drugie czytanie – Szmot  39:2–21

Trzecie czytanie – Szmot  39:22-32

Czwarte czytanie – Szmot  39:33-43

Piąte czytanie – Szmot   40:1-16

Szóste czytanie – Szmot   40:17–27

Siódme czytanie – Szmot  40:28-38

Komentarz Rabina Szaloma Ber Stamblera:

 

 

Parsza Bereszit - KsięgaBereszit - בראשית (Księga Rodzaju), 1:1 – 6:8

Bereszit -בְּרֵאשִׁית – w tłumaczeniu z języka Hebrajskiego oznacza „na początku”, jest to piewszy wyraz tej Parszy, która stanowi pierwszy rozdział tygodniowego czytania Tory w cyklu rocznym. Parsza składa się z 7’235 Hebrajskich liter, 1’931 Hebrajskich słów, mieści się na 146 wersetach zwoju Tory.

Komentarze Rabina Szaloma Ber Stamblera:

 

Krótki opis Parszy Bereszit

„Na początku stworzył Bóg niebo i ziemię…”

Pierwszy rozdział Tory jest powszechnie znany – fascynująca opowieść o stworzeniu świata.

W ciągu sześciu dni Bóg stworzył cały istniejący świat: w pierwszym dniu stworzył światło i ciemność i rozdzielił je na dzień i noc.

Na drugi dzień, uczynił Bóg przestwór i podzielił "między wodami, które nad przestworem, a wodami, które pod przestworem", i nazwał Bóg przestwór niebem.

Na trzeci dzień Bóg rzekł, by zebrały się wody w jedno miejsce pod niebem i by ląd wzniósł się nad wodami, tak powstały morza i ziemia, która za słowem Bożym porosła zieloną trawą i drzewami, całą roślinnością.

W czwartym dniu Stwórca określa położenie słońca, księżyca i gwiazd, i nadaje im funkcje „dla przyświecania ziemi i aby panowały dniem i nocą i przedzielać między światłem a ciemnością”.

Piątego dnia Bóg stworzył ptaki i ryby, i wszelkie "jestestwa żyjące".

W szóstym dniu Bóg stworzył – zwierzęta lądowe według rodzajów swoich i "wszelki płaz" według rodzajów swoich i nadał im nazwy. I tegoż dnia szóstego stworzył Bóg  człowieka "na obraz i podobieństwo Swoje", by panował na Ziemi. Człowiek został stworzony jako ziemska istota nieśmiertelna.

„I spełnione były niebo i ziemia i wszystek zastęp ich. I skończył Bóg dnia siódmego dzieło swoje, które uczynił, i odpoczął dnia siódmego po całym dziele Swoim, które uczynił. I pobłogosławił Bóg dzień siódmy i poświęcił go, albowiem w nim zaprzestał Bóg czynić wszystkie dzieła Swoje, które stworzył.” Dzień siódmy – Szabat.

Bóg stworzył człowieka z prochu ziemi i tchnął w niego "dech żywota, i stał się człowiek istotą żyjącą”. Stwórca stworzył też Eden, ogród z Drzewem Życia (zwanym też Drzewem Poznania lub Drzewem Dobra i Zła) – tam, w Rajskim Ogrodzie człowiek zamieszkał.

To był jeden-jedyny człowiek na całej Ziemi. „I rzekł Wiekuisty Bóg - Nie jest dobre dla człowieka, aby pozostał samotnym…”. – i uczynił jemu Stwórca pomoc odpowiednią – stworzył kobietę z żebra człowieka. I nazwał Bóg człowieka Adamem, mężem a kobietę – Ewą, żoną Adama.

Adam i Ewa mieszkają wGan Eden – Rajskim Ogrodzie. Mają zgodę Stwórcy, by korzystać i żywić się owocami całego ogrodu z wyjątkiem Drzewa Życia. Wąż kusi Ewę do naruszenia zakazu Wszechmogącego – Ewa zrywa zakazany owoc, który zjada razem ze swoim mężem Adamem. Za popełniony grzech nieposłuszeństwa, złamania zakazu Boskiego, człowiek traci nieśmiertelność – Adam i Ewa zostają wygnani z Rajskiego Ogrodu.

Ewa rodzi dwóch synów: Kaina i Abla. Kain z zazdrości, podstępnie zabija swojego brata Abla, za co Wszechmogący wypędza go, skazując na wieczną tułaczkę.

Ewa rodzi Adamowi trzeciego syna o imieniu Szet. To jego potomek w dziesiątym pokoleniu - Noach zostaje jedynym sprawiedliwym w całkowicie zdemoralizowanym społeczeństwie ziemian.

Kolejność czytania Parszy Bereszit w cyklu tygodniowym:

Pierwsze czytanie — Bereszit 1:1–2:3

Drugie czytanie – Bereszit 2:4–19

Trzecie czytanie – Bereszit 2:20–3:21

Czwarte czytanie – Bereszit 3:22–4:18

Piąte czytanie – Bereszit  4:19–22

Szóste czytanie – Bereszit 4:23–5:24

Siódme czytanie – Bereszit  5:25–6:8