Życie naszego Praojca Abrahama

Rodzina Abrama
Jedną z najważniejszych osób na dworze Nimroda w Ur Chaldejskim w Babelu, czy Babilonii, był Terach, syn Nahora, wielkiego syna Ebera. Terach miał trzech synów: Abrama, Nahora, i Harana.
Narodziny Abrama
Nocą, przed narodzinami Abrama, astrologowie Nimroda zebrali się w domu Teracha. Patrząc w nocne niebo, wyczytali z konstelacji gwiazd, że nowonarodzone dziecko ma stać się przywódcą i ojcem potężnego narodu. To odkrycie przekazano Nimrodowi, który uląkł się, że ta nowa gwiazda przyćmi jego własną.
Zamach Nimroda na życie Abrama
Nimrod nakazał Terachowi, by przyniósł swoje nowonarodzone dziecko do pałacu, by je zabić. Terach próbował odwieść Nimroda od tego zamiaru, lecz bezskutecznie. Zaryzykował własne życie i życie całej swojej rodziny, uży podstępu, oszukał władcę.  Abram był ukryty w jaskini.

Młody Abram rozpoznaje B-ga
Abram został w jaskini do czasu, gdy osiągnął wiek dziesięciu lat. Podczas tego czasu, przez długie medytacje i przemyślenia, doszedł do wiary w istnienie B-ga. Abram obserwował słońce, księżyc i gwiazdy wstające i zachodzące, każde w swoim czasie. Zauważył, że słońce ustępuje księżycowi, pomimo jego pozornej boskiej mocy, a księżyc daje miejsce słońcu o poranku. I tak doszedł do wniosku, że musi istnieć Moc ponad i poza wszystkie widzialne siły natury, Moc, Która stworzyła je i Która reguluje je i kontroluje przez cały czas. Za ograniczonymi siłami natury, młody Abram dostrzegł nieskończone i wieczne istnienie B-ga.
Wtedy B-g dał się poznać Abramowi - wskazał mu właściwą drogę życiową. 

Abram udał się do domu Noego i Szema. Pozostał tam wiele lat, gdzie studiował i uczył się służyć B-gu.
Abram niszczy bożki.
Nimrod dawno już zapomniał o zagrożeniu nowej gwiazdy, o czym przepowiedzieli astrologowie. Nagrodził on Teracha za jego wierność i dał mu jeszcze większe zaszczyty. Terach był mądry i usłużny, Nimrod radził się go w sprawach kraju. Poza tym, Terach zawsze był posłusznym sługą, służył wiernie również, gdy Nimrod "sprowadzał kolejnych bożków" do jego imperium. Tak więc Nimrod nie miał powodu trzymać urazę do Teracha, zapominał całkowicie o przepowiedniach astrologów.
Abram wierzący w B-ga Jedynego, gardził bałwochwalstwem ludności. Zadecydował, że zrobi wszystko, co w jego mocy, by zniszczyć wiarę w bożki. Rozmawiał z wszystkimi gośćmi w domu swojego ojca i przekonał wielu, że ich wiara jest fałszywa i głupia. Jednak Terach, w obawie przed gniewem władcy, nie pozwalał synowi rozgłaszać swoją wiedzę i przekonania.
Pewnego dnia, Abram wziął siekierę i zniszczył figurki bożków w domu swojego ojca. Tylko największy pozostał nienaruszony. Gdy Terach zobaczył swoje bożki roztrzaskane i porozrzucane po podłodze, oskarżył Abrama. Lecz ten odpowiedział, że to największy idol zabił pozostałe w walce o ofiarę, którą im złożył. Terach zawołał, że taka rzecz jest niemożliwa, gdyż idole nie mogą kłócić się ani walczyć. Wtedy zrozumiał, że jego syn podstępem zmusił go do przyznania, że bożki zrobione z kamienia i drewna nie mogą się nawet ruszać, i bardzo się rozgniewał. Zapominając, że dawno temu oszukał Nimroda podmieniając inne dziecko za Abrama, poszedł do króla i doniósł mu o zlekceważeniu bożków przez swojego syna.
W rękach Nimroda.
Rozwścieczony Nimrod wtrącił Abrama do więzienia i skazał na śmierć przez spalenie. Setki ludzi przybyło by oglądać syna księcia Teracha palonego żywcem za nielojalność i nieszanowanie bożków. Gdy postawiono Abrama przed obliczem króla, nie zachował milczenia, lecz oskarżył Nimroda o zniża swój lud do bałwochwalczego stanu ludzi sprzed Potopu. Gdy Abram został skazany na śmierć przez spalenie, wykrzyknął przed sądem królewskim, iż Nimrod nie ma takiej mocy, aby przeciwstawić się woli B-ga. Ogień nie strawi go, jeśli B-g tak nie zechce, bo Ten, który daje moc spalania ogniowi, może ją również odebrać. Ta odważna przemowa rozniosła się po całym kraju, a wszyscy, bogaci i biedni, młodzi i starzy, chcieli przekonać się czy Abram miał rację czy był tylko chełpliwym marzycielem.
Cud w piecu ognistym
Abram został wrzucony do ognistego pieca. Lecz B-g był z nim i ogień go nie dotknął. Spalił tylko krępujący go sznur.
Setki ludzi nie wierzyło własnym oczom, widząc Abrama przechadzającego sie pośród płomieni, przez trzy dni i trzy noce, nie doznając żadnego uszczerbku – ani jeden włos na jego głowie nie został spalony. Sam król Nimrod musiał przyznać, że Abram mówił prawdę i że faktycznie jest b-żym człowiekiem i poprosił Abrama by wyszedł z pieca. Po tym cudownym wydarzeniu Nimrod obdarował sowicie Abrama i odesłał do domu ojca. Jednak Abram nie odszedł samotnie, gdyż wraz z nim odeszło dwustu arystokratów, a pośród nich, Eliezer z Damaszku, który miał się później stać najbardziej zaufanym sługą Abrama. Wszyscy oni opuścili Nimroda i jego dwór pełen przepychu, by żyć z Abramem i uczyć się od niego wiedzy o jedynym prawdziwym B-gu.
Abram poślubił Saraj. Mieszkał z Terachem póki Nimrod nie posłał znowu po niego, tym razem zamierzając go zabić po kryjomu. Lecz Abram dowiedziawszy się na czas o podstępie, uciekł do domu Noego, gdzie mieszkał w młodości. Terach podążył tam za nim, i razem udali się do Harana w Mezopotamii.
B-że przykazania i obietnica dana Abramowi
Jednakże mieszkańcy Mezopotamii również nie wielbili B-ga. Wielbili wielu bożków i podążali niegodziwymi ścieżkami Nimroda i jego ludzi. B-g widział, że Abram jest jedynym prawym, bogobojnym człowiekiem. Ukazał sie, więc, Abramowi i powiedział: "Wyjdź ze swojej ziemi, z miejsca twoich narodzin, z domu twojego ojca, do ziemi, którą ci wskażę. Uczynię cię wielkim narodem, i pobłogosławię tobie, i rozsławię twoje imię, i będziesz błogosławieństwem. Będę błogosławił wszystkim, którzy ciebie błogosławią, a tych, którzy ciebie przeklinają – ja przeklnę, i wszystkie rodziny na ziemi będę błogosławione przez ciebie."
Posłuszeństwo Abrama
Abram uczynił jak B-g mu przykazał. W wieku siedemdziesięciu pięciu lat, opuścił Haran, w towarzystwie żony Saraj, i bratanka Lota, syna brata Harana. Wędrowali po ziemi Kanaan. Tu, w pobliżu miasta Sychem, w dębowym gaju Morech, B-g znów ukazał się Abramowi i rzekł: “Tę ziemię dam twoim potomkom.” Abram zbudował tam ołtarz B-gu i podróżował po kraju rozprzestrzeniając wiedzę o B-gu, gdziekolwiek poszedł.