1 Adar 1

r.

Tosfot Jomtow mianowany Rabinem Krakowa (1644).
Pierwszy z Adar (I) jest obchodzony przez potomków Rabina Jomtowa Lipmana Hellera (1579-1654) jako dzień dziękczynienia za jego wyzwolenie i odrodzenie po uwięzieniu w Wiedniu w 1629 roku.
Rabin Jomtow Lipman był jedną z najbadziej ważnych postaci rabinicznych początku XVII wieku. Znany jako „Tosfos Jomtow” od swojego komentarza do Miszny o tej nazwie, był także autorem ważnych komentarzy do Rosz i innych dzieł rabinicznych. Uczeń słynnego Maharala z Pragi, Rabin Jomtow Lipman, został mianowany w wieku zaledwie 18 lat na dajana (sędziego sądu rabinackiego) w tym mieście. Następnie objął szereg prestiżowych stanowisk rabinackich, m.in. Rabina Nikolsburga i Wiednia. W 1627 r. został zaproszony do Pragi, gdzie pełnił funkcję naczelnego rabina miasta.
Ta pozycja przysporzyła mu potężnych wrogów, gdy odmówił podporządkowania się nakazom bogatych i wpływowych obywateli Pragi i usiłował zmniejszyć ciężar nałożony na biednych przez władze „podatki koronne” nałożone na Żydów. Jego wrogowie powiadomili o nim rząd, fałszywie oskarżając go o zdradę stanu. W 1629 r. Rabin Jomtow Lipman został aresztowany, osądzony i skazany na śmierć. Żydowskim gminom w Czechach udało się złagodzić wyrok, sprowadzając go do wysokiej grzywny; udało się też żydowskiej społeczności zebrać fundusze na wypłatę pierwszej raty, która zapewniła jego uwolnienie. Jednak jego wrogowie uzyskali cesarską decyzję, że nie może pełnić funkcji rabina w żadnym mieście imperium, pozostawiając go bez dachu nad głową i bez środków do życia. Spłacenie całej kwoty grzywny i przywrócenie na poprzednią pozycję zajęło mu wiele lat. Dopiero zimą 1644 r., gdy osiadł w Krakowie po objęciu funkcji naczelnego rabina miasta, poczuł, że może uczcić swoje uwolnienie i powrotu do czynnego życia..
Rosz Chodesz Adar (I) – dzień, w którym Rabin Jomtow Lipman objął rabinat krakowski – był obchodzony przez niego i jego rodzinę jako dzień dziękczynienia B-gu. Rabin Jomtow Lipman prosił, aby przyszłe pokolenia nadal obchodziły tę datę, a zwyczaj ten jest podtrzymywany przez jego potomków do dnia dzisiejszego.