12 Adar

r.

Poświęcenie Odnowionej Świątyni Heroda (11 p.n.e.).

 

Po 334 latach Druga Świątynia w Jerozolimie  była w opłakanym stanie. 

W roku 19 p.n.e. Król Herod I zdecydował przeprowadzić generalną renowację, a właściwie odbudowę Świątyni. Choć wielu Żydów miała wątpliwości co do intencji Heroda, renowacja została przeprowadzona, trwała osiem. Odnowiona Świątynia była wspaniała,  tak, że nawet w Talmudzie zaistniał zapis: "Kto nie widział budowli Heroda nie wie, jak może wyglądać wspaniała budowla”

W 36 roku p.n.e. Idumejczyk o imieniu Herod przejął władzę jako Król Judei. Znany jako Herod Wielki, najwyraźniej cierpiał na paranoję i rządził z bezwzględną brutalnością. Zabił czterdziestu sześciu liderów Sanhedrynu, zabił też wszystkich pozostałych członków rodziny Hasmoneńczyków, ostatecznie zabił własną żonę i dzieci. Herod był także ambitnym budowniczym. Jego projekty obejmowały m.in. twierdzę w Massadzie, budynek nad Grotą Patriarchów w Hebronie oraz portowe miasto Cezaria. Jednak jego najbardziej ambitnym projektem, którego realizacji przystąpił w 19 roku p.n.e. była renowacja i rozbudowa Świątyni, która została zniszczona 334 lat wcześniej. (Podjął się tej renowacji jako zadośćuczynienie - "przeprosiny" za zabicie wszystkich rabinów). Rezultat był spektakularny. Pierwsza Świątynia Heroda została wykonana z białego marmuru i pokryta złotymi płytami. Według Josefa Flawiusza „błyszczała ona niczym ogromny płomień, że ci, którzy próbowali na niego spojrzeć, musieli się odwrócić, jakby patrzyli prosto w słońce. Dla zbliżających się obcych z oddali wyglądała jak góra pokryta śniegiem . ” Mędrcy mówili: „Ten, kto nie widział Świątyni Heroda, nigdy nie widział pięknej budowli” (Talmud Babiloński, Baba Batra, 4a; Shemot Rabba 36:1). Po śmierci Heroda kraj w dużej mierze popadł w anarchię. Gubernatorzy rzymscy uciskali Żydów, szerzyło się bezprawie. Wędrujące gangi i skorumpowani rzymscy oficerowie plądrowali i zabijali. Byli arcykapłani, którzy byli poświęceni do służby w Świątyni, zostali zastąpieni innymi nieuprawnionymi, utworzyli własne formacje, by sprawiać kontrolę, pilnować porządku w Świątyni. W wyniku szerzącej się przemocy i chaosu w 28 roku n.e. Sanhedryn zrezygnował ze swojej służby w Świątyni