24 Aw

Święto Hasmonean (około 100 r.p.n.e.)                                                                                                                                            Hasmoneanie przywrócili cywilne prawo żydowskie, zastępując świeckie prawo hellenistyczne epoki hellenistycznej. W roku 332 p.n.e. wojska macedońsko-grecke pod wodzą Aleksandra Macedońskiego podbiły Fenicję, Małą Azję, Syrię.  Judea weszła w skład prowincji nazwanej Syrią Dolną, czyli Celesyrią. Po śmierci Aleksandra Macedońskiego Judea znalazła się pod władzą Ptolemeuszy.  Natomiast Seleucydzi uważali te ziemie za część prawnie należącego się im terytorium. Był to punkt sporny pomiędzy tymi królestwami hellenistycznymi. W trakcie ciągłych konfliktów, wojen Judea została spustoszona - zburzono większość twierdz obronnych i miast. Na całym obszarze Bliskiego Wschodu skrzyła się kultura i prawo hellenistyczne. Społeczność żydowska  również musiała podporządkować się do nowych warunków w zakresie kultury, gospodarki, prawa. Praktyki religijne judaizmu oraz utrzymywanie tradycji żydowskich były zabronione. Jednak wielu Żydów przeciwstawiło się wprowadzaniu greckiego prawodawstwa i wiary w wielu bogów. W tam tym okresie zarodziły ruchy, ugrupowania religijne przeciwne hellenizacji jak: Chasydzi, Esseńczycvy, Faryzeusze, Saduceusze, Zeloci. Król Antoch IV Epifanes - władca seleucydzki postanowił przymusowo zhellenizować "upartych"  Żydów, zastąpił (ok 165 r.p.n.e.) prawo 'mozaistyczne' prawem greckim świeckim.  Jerozolimę przekształcono w greckie miasto pod nazwą Antiochia Judejska. Dekretem królewskim zostały zabronione obchodzenie świąt żydowskich oraz Szabatów, obrzezanie, zamknięte domy nauki Tory, palono księgi żydowskie, we wszystkich miastach Judei wzniesiono posągi bogów greckich i nakazano pod karą śmierci oddawać im cześć. Zbezczeszczono Świątynię Jerozolimską ( m.in. poświęcono ją Zeusowi Olimpijskiemu). W odpowiedzi wybuchło żydowskie powstanie Machabeuszy. Wojny z Seleucydami zakończyły się zwycięstwem Żydów. Dynastia Hasmonei (hebrajski: חַשְׁמוֹנַּאִים) była dynastią panującą w Judei oraz krajach sąsiedzkich (w starożytności). W okresie lat 140 - 116 p.n.e. dynastia rządziła na wpół autonomicznie od Seleucydów w regionie Judei. Od 110 roku p.n.e., wraz z rozpadem Imperium Seleucydów, dynastia stała się w pełni niezależna, rozszerzyła się na sąsiednie regiony Samarii, Galilei, Iturei, Perei i Idumei i przyjęła tytuł "basileus". Niektórzy współcześni naukowcy określają ten okres jako niezależne królestwo Izraela. Dynastia została ustanowiona przez Szymona Macbabeusza. Hasmoneanie przywrócili cywilne prawo żydowskie, zastępując świeckie prawo hellenistyczne epoki hellenistycznej. Dzień ten został ogłoszony jako Święto Hasmonean.