7 Ijar – Weneckie Getto
r.
Żydowska społeczność Wenecji jest dużo starsza od samej Wenecji. Początki tej społeczności sięgają II wieku p.n.e., kiedy grupa żydowskich kupców z Aleksandrii założyła w Rzymie sklep.
Siódmego dnia żydowskiego miesiąca Ijar 1516 r. Wenecka Rada Miejska zarządziła, że wszyscy Żydzi będą ulokowani w jerdnym konkretnym obszarze miasta. Tak w Wenecji powstało Getto. Weneckie getto było otoczone rowem z wodą. Nocą "chrześcijańscy strażnicy" patrolowali na zewnątrz getta, pilnując, by nocna godzina policyjna nie była naruszona. Równocześnie z ustanowieniem tego getta wprowadzono wiele innych poniżających ustaw i rozporządzeń, w tym wymóg, aby wszyscy Żydzi nosili żółte gwiazdy, jako identyfikatory.
Pomimo tych wszystkich restrykcji społeczność żydowska przybierała na mocy, Żydzi funkcjonowali można powiedzieć noermalnie normalnie.
W 1797 r. Weneckie getto zostało zniesione przez Napoleona w czasie rewolucji francuskiej. W miejscu wybranym do ulokowania Żydów mieściły niegdyś odlewnie monet, co w języku włoskim oznacza "getta" . Stąd ta nazwa rozpowszchniła się w całej Europie - "getto", jako miesce przymusowago zasiedlenia, oddzielające społeczność żydowską od reszty lokalnej populacji.
Getto weneckie to pierwsze getto, jakie powstało na świecie.
