Chasydzi na Mazowsza – Sierpc
r.
Z dziejów historii
Sierpc (w jidysz Szeps) otrzymał średzkie prawa miejskie w 1322 roku, ponownie lokowany na prawie magdeburskim został w 1389 roku.
W XVIII wieku w Sierpcu istniała już gmina żydowska.
W 1808 roku tamtejszych 784 Żydów stanowiło 62% ogółu mieszkańców miasta. Podobny odsetek utrzymywał się przez cały XIX wiek, kiedy ludność żydowska stanowiła większość jego mieszkańców.
Na przełomie XVIII i XIX wieku Rabinem w Sierpcu był Meir haLewi Horowic z Łasku, którego popierali w staraniach o rabinat w Sierpcu m.in. cadykowie Lewi Icchak z Berdyczowa i Magid z Kozienic. Choć cieszył się znaczną popularnością, nie stworzył dynastii, a następni rabini w Sierpcu nie byli chasydami. Jego wpływ na następne pokolenie
przywódców chasydyzmu zapisany jest jednak w licznych opowiadaniach. Jedna z takich historii opowiada o antychasydzkim rabinie z Lipna. Meir haLewi z Sierpca poprosił posłańca o przekazanie rabinowi pozdrowień i wiadomości, że choć zdaje mu się, że rozumie znaczenie kabalistycznej księgi Ec Chaim, to w istocie błądzi. Rabin z Lipna bardzo się zdziwił, skąd nieznany mu chasyd w Sierpcu wie, co teraz studiuje i postanowił pojechać do Sierpca, żeby to sprawdzić. Gdy tylko przyszedł do miasta, naszedł go taki strach, że nie mógł wejść do domu, w którym Meir studiował. W końcu wszedł, ale zatrzymał się w sieni, znów sparaliżowany strachem. Gdy chwycił za klamkę, znowu skamieniał ze strachu. A wtedy Meir oświecony proroczą mądrością wyszedł do niego, zaprosił do domu i powiedział, żeby się nie lękał. I objaśnił mu wszystkie tajemnice Ec Chaim tak, że rabin z Lipna przylgnął doń i uwierzył we wszystkie sprawy cadyków.
W latach czterdziestych i pięćdziesiątych XIX wieku, w gminie toczyła się ostra walka między chasydami i ich przeciwnikami o obsadzenie stanowiska rabina. Interwencje władz rządkowych zmierzające do obsadzenia tam liberalnego rabina, który doprowadziłby do wygaszenia konfliktu, spaliły na panewce.
(artykuł z książki "Chasydzki szlak Mazowsza" prof. Marcina Wodzińskiego; na zdjęci: Dom przy ul. Warszawskiej 16. Zdjęcie z 1951 roku, widok od strony rzeki Sierpienicy. Z prawej strony zdjęcia widoczna kuczka. Fot. z prywatnego archiwum Grażyny Kłos"
