Szabat HaGadol
r.
Szabat poprzedzający Pesach jest nazywany Szabat HaGadol - Wielki Szabat - nazywany tak dla wielu różnych powodów, m.in. jeszcze w Egipcie lud Izraela obchodził pierwszy Szabat HaGadol, dnia 10 miesiąca Nisan. W tym dniu, Izraelici otrzymali pierwsze B-skie przykazanie, odnoszące się tylko do tego Szabatu - nie dla przyszłych pokoleń: "Dziesiątego dnia tego miesiąca [Nisan] ... każdy Żyd powinien mieć baranka w swoim gospodarstwie domowym " (Szmot 12: 3). Kiedy to zrobili, ich egipscy sąsiedzi zobaczyli to i zapytali:
„Po co jest baranek?”
Izraelici odpowiedzieli: „To ma być zabite jako świąteczna ofiara, jak nasz B-g nam nakazał”.
Egipcjanie, dla których baranek był bóstwem, zgrzytali zębami ze złości, ale nie mogli wydobyć z siebie głosu protestu - Najwyższy pozbawił ich zdolności do walki, sprzeciwów.
Micwa przygotowania baranka na Pesach jako ofiary, cztery dni przed Świętem odnosiła się tylko do tego pierwszego świętowania Pesach w Egipcie, Tora nie mówi nam o kontynuowaniu tego rytuału przed Pesach w przyszłości. Niemniej jednak ludzie nadal to robią, aby utwierdzić swoje oddanie i poświęcenie, zastępując ofiarę ze zwierzęcia głębokimi modlitwami.
W Szabat haGadol obok rozdziału tygodnia (jak w tym roku czytamy paszę Caw), również czytamy część Hagady Pesachowej, zaczynając od akapitu rozpoczynającego się słowami „Awadim hajinu” („Byliśmy niewolnikami”), aż do słów „lechaper al kol awonotaynu” („odpokutować za wszystkie nasze grzechy "). Jednym z powodów jest to, że odkupienie rozpoczęło się właśnie w Szabat haGadol.
Innym powodem jest zapoznanie dzieci z treścią Hagady, wypełniając micwę, którą w tym dniu powiesz swoim dzieciom. Jeszcze innym powodem jest to, że czytanie z Hagady w Szabat HaGadol jest jak próba przed nocą sederową i pomaga lepiej zapoznać się z tekstem.
