Nadążyć za samym sobą

r.

Tali Loewenthal

 


Gdy Żydzi wyszli z Egiptu, doświadczyli ogromnego skoku na przód. W krótkim czasie zdołali zostawić za sobą okrutny czas niewolnictwa i zdobyć wolność. Mędrcy mówią nam, że postawieni zostali wtedy przed nowym wyzwaniem : musieli nadążyć za sobą.


To jedno z wyjaśnień dotyczących “liczenia omeru”, które obchodzimy w okresie pomiędzy Pesach a Szawuot.  Począwszy od drugiej nocy Pesach zaczynamy odliczać, dzień za dniem.  Po siedmiu tygodniach , czyli czterdziestu dziewięciu dniach, dochodzimy do Szawuot – w pięćdziesiątym dniu, kiedy to Tora została nam dana na Synaju.


Ten proces liczenia dni , dzień po dniu, często wyjaśnia się jako próbę powolnego udoskonalenia się – krok po kroku.  Wyjście z Egiptu było dużym skokiem na przód. Trzeba było jednak również nadążyć za samym sobą, zdobyć prawdziwe i trwałe przymioty, zarówno jako jednostka jak i naród.


W przeciwnym razie wolność uzyskana w chwili opuszczenia Egiptu mogła łatwo się zagubić:  nie będąc już niewolnikiem Egipcjan, łatwo było stać się niewolnikiem czegoś innego.


Nauka Chabadu, opierająca się na pismach Kabalistów, wyjaśnia, że te siedem tygodni reprezentuje siedem różnych aspektów charakteru - sił uczuciowych, które tworzą podstawową strukturę człowieka (Miłość, Surowość, Litość, pragnienie Zwycięstwa, Poddanie, Oddanie się i Wypełnienie). Te tygodnie dają nam możliwość udoskonalenia i ustabilizowania tej struktury. Dopiero po okresie samodoskonalenia naród żydowski był gotowy na spotkanie z B-giem na Synaju i na otrzymanie Tory.


Ta próba odnosi się również do pojedynczego człowieka. Po podnoszącym na duchu doświadczeniu Pesach, liczenie omeru wyraża próbę zachowania na dłużej tego uczucia: próbę zmienienia się prawdziwie i trwale, aby nadążyć za nowym etapem duchowej wolności.


Możemy zastosować tę ideę również w kontekście całego społeczeństwa we współczesnym świecie. W ciągu ostatniego stulecia zaznaliśmy ogromnego skoku na przód w dziedzinie technologii, co pozwoliło nam cieszyć się wygodą i wolnością. Ale ta wolność i siła niosły ze sobą niebezpieczny brak stabilności. Możemy dostrzec to zjawisko w koszmarach sprzed pięćdziesięciu lat, jak również w dzisiejszych problemach społecznych.


Nasz współczesny świat także potrzebuje „policzyć omer” – spróbować zmienić się krok po kroku, ulepszyć życie wewnętrzne, osobistą moralność, układ emocji. Czy ludzie są wolni czy też stają się coraz bardziej zniewoleni przez swój nienasycony apetyt?


Nauki Tory dają wskazówki nie tylko jak prowadzić żydowski dom, ale również jak zbudować zdrowe i sprawiedliwe społeczeństwo.  Prawa Noego opisują jak wszyscy ludzie powinni próbować żyć (B-g przykazał całej ludzkości siedem Praw Noego są to: wiara w B-ga [zakaz bałwochwalstwa], zakaz bluźnierstwa przeciw B-gu, zakaz mordowania [co zawiera również eutanazję i aborcję, chyba, że wykonana zostaje ona, by ocalić życie matki], zakaz kradzieży, zakaz cudzołóstwa, kazirodztwa i innych form rozwiązłości, zakaz spożywania mięsa wyciętego z żywego zwierzęcia, zorganizowanie systemu sądownictwa (i edukacji) aby zastosować te prawa w życiu.)  Poprzez zaznaczanie granic, zastosowanie ograniczeń i wypełnianie obowiązków nałożonych na nas przez te prawa w kontekście współczesnego życia, możemy próbować nadążyć za naszym własnym rozwojem.  Jako istoty ludzkie, troszcząc się o naszą wewnętrzną strukturę , możemy przygotować się na spotkanie z B-giem i na odkrycie prawdziwie idealnego świata obiecanego nam przez Proroków.