Żródło – Bar Micwa

Oparte na nauczaniu Rebbe z Lubawicza, B"P Rabina Menachema Mendela Schneersona.
Dzięki uprzejmości www.MeaningfulLife.com
W wieku trzynastu lat żydowski chłopak staje się bar micwa („syn przykazania”). W tym okresie jego umysł osiąga stan wiedzy czyli dojrzałości, świadomości i rozumu pozwalających na branie odpowiedzialności za swoje czyny. Od tego momentu jest on „mężczyzną” osobiście zobowiązanym wobec Boga do spełniania swojego posłannictwa zgodnie z przykazaniami Tory.
Ten wiek - daat - został ustalony na podstawie opowiadania w Torze (Bereszit, 34:25) o zburzeniu miasta Szchem przez Szimona i Lewiego w odwecie za zgwałcenie Diny: „Trzeciego dnia... dwóch mężczyzn, synów Jaakowa - Szimon i Lewi, braci Diny, wzięło do ręki miecz i wierząc w swoją rację, napadło na miasto...” Termin „mężczyzna” (isz) określa tu obu braci, z których młodszy – Lewi miał wtedy dokładnie trzynaście lat. Z powyższego tekstu wnioskujemy, że chłopak w wieku trzynastu lat uważany jest w Torze za dorosłego „mężczyznę”.

Kontekst, z którego wynika to prawo jest dosyć zaskakujący, bowiem czyny Szimona i Lewiego nie są dobrym przykładem daat (rozwagi). Jaakow, ich ojciec wręcz potępia ich działania jako nieracjonalne, niedojrzałe i prawdopodobnie wręcz niedozwolone z punktu widzenia Tory. Mimo tego, właśnie na tym przykładzie Tora wskazuje nam wiek rozwagi, dojrzałości, odpowiedzialności i zobowiązań w wykonywaniu przykazań (micwot)!
Uzasadnienie
Szimon i Lewi odpowiedzieli Jaakowowi na jego zarzuty, że przecież sytuacja, która wpłynęła na ich postępowanie nie pozwalała na racjonalną analizę możliwych skutków. Chodziło tu przeceż o honor Izraela i oni, będąc braćmi Diny, nie mogli sobie pozwolić na zastanawianie się nad sobą lub nad prawowitością przemocy zagrażającej ich duszom. Oni działali na podstawie instynktu wywodzącego się z głębi ich dusz – głębszej niż jakiekolwiek zastanawianie się nad sobą. Przecież w końcu B-g im wybaczył i pomógł.
Ustalając wiek dojrzałości Tora stara się nam przekazać obowiązek spełniania micwot. Bardzo rzadko bywa, że ktokolwiek znajduje się w sytuacji zmuszającej do podobnego działania jak Szimon i Lewi. Można powiedzieć, że normy  wręcz zabraniają takiego postępowania. Jednakże sedno ich czynów powinno stać się częścią naszego racjonalnego życia. Każda nasza micwa powinna być przesiąknięta tym głębokim poświęceniem jakie cechowało czyny braci Diny.

Przypisy:
    Ustalenie Dnia; sprawdź w Reszimot #21 oraz w wymienionych tam  źródłach.
    Mędrcy obliczyli, że u dziewcząt jako dojrzewających wcześniej, tym wiekiem jest 12 lat.
    „I powiedział Jakub Szimonowi i Lewiemu: ‘Wyście mnie oczernili czyniąc mnie odpychającym wśród mieszkańców tej ziemi... mnie, tak nielicznego, teraz oni powstaną przeciwko mnie i mnie zniszczą, mnie i mój dobytek” (Bereszit, 34:30)”; „Szimon i Lewi są braćmi: narzędzia przemocy są ich domeną. Nie będę się z nimi radził a mój honor nie będzie zależny od nich, bowiem w gniewie zabili człowieka i umyślnie okaleczyli byka. Przeklętym jest ich dziki i okrutny gniew...” (49:5-7).
    Halachiczną dyskusję na temat zburzenia Szchemu znajdziesz w Likutei Sichot tom V, str. 150-152 oraz w wymienionych tam źródłach.
    Bereszit, 34:31
    Wyjątek z Midrasz Raba, Bereszit 99:7; Tanchuma, Wajechi 10.
    Oparte na wypowiedzi Lubawiczer Rebbe, Szabat Paraszat Waiszlach 5725 (Listopad 21, 1964). Likutei Sichot, tom V, str. 150-162; oraz str. 421.