Polski Rabin – Maharasza
23 Listopad, 2017 r.
Rabin Szmuel Eidels (1555 - 1631) (hebr. שמואל אליעזר הלוי איידלס) był uczonym Tory i talmudystą, znanym z komentarzy do Talmudu, Chiduszei Halachot.
Eidels jest również znany jako Maharsza (מהרש"א, hebrajski akronim "Nasz Nauczyciel, Rabbi Szmuel Eidels”).
Maharsza urodził się w Krakowie. Jego ojciec, Jehuda, był talmudystą, a oboje rodzice byli potomkami rabinicznych rodzin - jego matka Gitel była kuzynką Rabina Jehudy Loew, Maharala w Pradze.
Od wczesnego dzieciństwa Maharasza wyróżniał się wśród rówieśników swoimi ponad przeciętnymi zdolnościami w nauce.
Ożenił się z córką Edela Lifschitza z Poznania i Mosze Lifschica, Rabina Briska.
Młodzi przenieśli się do Poznania. Tam Maharaszi założył jesziwę.
Maharaszi był Rabinem w gminach żydowskich m.in. w Chełmie, Lublinie. Eidels - Maharaszi działał również w Radzie Czterech Ziem (Waad Arba) z siedzibą w Lublinie. Był to centralny organ władzy żydowskiej w Polsce od drugiej połowy XVI wieku do 1764 roku.
Zięciem Maharaszy był Rabin Mojżesz ben Izaak Bonems z Lublina, autor własnej powieści o Talmudu, opublikowanej wraz z Chiddusze Halakhot (rozprawy o żydowskim prawie, na podstawie nauczania Maharaszy)
