Polski Rabin – MaHaRSZA
r.
Macharsza urodził się w Krakowie. Jego ojciec, Jehuda, był talmudystą, a oboje rodzice byli potomkami rabinicznych rodzin - jego matka Gitel była kuzynką Rabina Jehudy Loew, Maharala w Pradze.
Od wczesnego dzieciństwa Macharasza wyróżniał się wśród rówieśników swoimi ponad przeciętnymi zdolnościami w nauce.
Ożenił się z córką Edela Lifschitza z Poznania i Mosze Lifschica, Rabina Briska.
Młodzi przenieśli się do Poznania. Tam Maharaszi założył jesziwę.
Maharaszi był Rabinem w gminach żydowskich m.in. w Chełmie, Lublinie. Eidels - Maharaszi działał również w Radzie Czterech Ziem (Waad Arba) z siedzibą w Lublinie. Był to centralny organ władzy żydowskiej w Polsce od drugiej połowy XVI wieku do 1764 roku.
Zięciem Macharaszy był Rabin Mojżesz ben Izaak Bonems z Lublina, autor własnej powieści o Talmudu, opublikowanej wraz z Chiddusze Halakhot (rozprawy o żydowskim prawie, na podstawie nauczania Macharaszy).
Komentarze Rabina Samuela stały się na tyle znane i cenione, że są obecne we wszystkich podstawowych wydaniach Talmudu, i są uważane za „literaturę obowiązkową" dla wszystkich badaczy Talmudu.Odszedł dnia 5 Kislew.