Refleksje nad szacunkiem i omerem

r.

Harry S. Pearle


Refleksje nad szacunkiem i omerem


Okres żałoby w czasie omeru zawsze mnie intryguje. Dlaczego jesteśmy w żałobie przez 32 dni? Żałoba trwa tylko jeden dzień w Tisza Beaw, w dni postu i w Jom Haszoa.  Dlaczego aż 32 dni? Powiedziane jest, że uczniowie rabina Akiwy zginęli, ponieważ nie mieli dla siebie nawzajem szacunku. O co chodzi z tym szacunkiem?


Każdy zasługuje na szacunek. Wszyscy mamy swoje zasługi na tym świecie. Wszyscy mamy doświadczenia, którymi możemy się podzielić i wszyscy możemy czegoś nauczyć. Jak mówi przysłowie: „Głupiec może zadać pytanie, na które stu mędrców nie znajdzie odpowiedzi.”


Bez szacunku wiele może się wydarzyć pomiędzy dwójką ludzi. Mogą siebie nawzajem nie słuchać. Mogą nawet ze sobą nie rozmawiać. Mogą nawet na siebie nie patrzeć. Mogą nawet o sobie nie myśleć. Mogą sobie nawzajem nie pomagać. Mogą nawet nawzajem się krzywdzić.


Pomyśl, jak wyglądałby świat, gdybyśmy obdarzyli większym szacunkiem chociażby jedną osobę.  Dowiadujemy się, że w czasach rabina Akiwy była nadzieja na niezwłoczne przyjście Mosziacha. Co możemy teraz zrobić, by Mosziach przyszedł już za naszych czasów?  Może by tak zacząć od szacunku.


Możemy zacząć od jednej osoby.  Możemy przywitać ją z uśmiechem i zawołać po imieniu.  Możemy zapytać jak się ma.  Możemy poprosić o jej opinię i radę.  Możemy podziękować jej za dobro, które zrobiła.  Możemy zainteresować się jej zdolnościami i zainteresowaniami.  Możemy z pokorą powiedzieć, że jest nam przykro, że nie poświęciliśmy jej więcej uwagi.


Możemy zachęcić innych, by i nas darzyli większym szacunkiem.  Nie musimy być traktowani jak chłopcy do bicia.  Możemy zapytać innych, co możemy zrobić, by zdobyć ich szacunek.  Możemy cierpliwie spędzać czas z innymi, by zniwelować różnice.


Przyzwyczajenie do okazywania szacunku zajmie nam trochę czasu.  To niekończący się proces, podczas którego musimy zajrzeć w głąb duszy, a nie coś co zdarzy się z dnia na dzień.  Mamy do dyspozycji ten 32 dniowy okres omeru, aby nad tym się zastanowić.  Może nie być jasne dlaczego jesteśmy w żałobie przez ponad miesiąc, ale możemy z tego skorzystać.


Tak jak uczniowie rabina Akiwy możemy studiować Torę z kimś nowym i z nim się zaprzyjaźnić.  „Hillel mówi: Bądź jednym z uczniów Aarona, kochających pokój i podążających za pokojem, kochających swych bliźnich i przybliżających ich do Tory.” (Etyka Ojców 1:12)