Rozdział 9

W przypadku Najświętszego, oby był błogosławiony, mądrość będąca początkiem i genezą myśli, stanowi koniec działania, zgodnie z tym co jest napisane: „Wszystkich zrobiłeś z mądrością”. Innymi słowy, stosunek poziomu żywotności zawartej w czynnościach cielesnych i fizycznych do żywotności mądrości stanowiącej początek i źródło żywotności mądrości człowieka i wszystkich stworzeń cielesnych, jest niczym w porównaniu do żywotności zawartej w literach mowy, a ta z kolei jest niczym w relacji do żywotności liter myśli, które są niczym w porównaniu do żywotności i wartości źródła tej myśli, a ono jest niczym w stosunku do siły życia oraz poziomu Mądrości, Rozumu i Wiedzy będącymi źródłem atrybutów.

Tak samo Najświętszy, oby był błogosławiony, znajduje się na nieskończenie wyższym szczeblu od wartości i poziomu Mądrości stanowiącej początek i źródło siły-życia we wszystkich światach, a ta ponad wartością siły-życia czynu znajdującego się zaledwie na piątym miejscu: działanie, mowa, myśl, cechy emocjonalne i intelekt.
Najświętszy, oby był błogosławiony, znajduje się na nieskończenie wyższym szczeblu od Mądrości. Stworzenia są w stanie sobie uzmysłowić jedynie niższe od Niej (Mądrości) szczeble w dół aż do czynu stanowiącym najniższy szczebel. Dlatego twierdzimy, że szczebel Mądrości, który jest ich początkiem i szczebel czynu, w stosunku do Najświętszego, oby był  błogosławiony, znajdują się na dokładnie tym samym poziomie. Z powyższego wynika, że jest On wielokrotnie wywyższony ponad szczeblem Mądrości, Nie można Mu przypisywać jakichkolwiek cech Mądrości i to nawet podkreślając Jego wielokrotną wyższość, mówiąc na przykład, że Jego Mądrość i Sens są poza zasięgiem intelektualnym jakiegokolwiek wyższego lub niższego stworzenia. Wiemy, że rozumienie odnosi się i zależy od wiedzy i mądrości, a więc można je osiągnąć za pomocą kontemplacji i analizy. Tym czasem Najświętszy, oby był błogosławiony, znajduje się poza umysłem i mądrością, tak więc absolutnie mylnym jest stwierdzenie, że jest On nieosiągalny, bo tak się zazwyczaj wyraża na temat jakiejś wielkiej i głębokiej mądrości nieosiągalnej dotykiem, natomiast On jest poza tymi pojęciami. Takie stwierdzenie brzmi dla każdego śmiesznie, bowiem zmysł dotyku wiąże się z rzeczami dającymi się uchwycić rękoma. Dokładnie taka sama relacja, jak do czynności fizycznej, jest między wartościami rozumowymi i pojęciowymi a Najświętszym, oby był błogosławiony. Nawet pojmowanie Rozumnych w wyższym świecie, a także wartości Najwyższej Mądrości, która przecież daje im wszystkim byt (życie), traktuje się tak samo w porównaniu do Najświętszego, oby był błogosławiony, bowiem jest napisane: „Stworzyłeś ich w mądrości”. Powodem tego, że Pismo jak i nasi Mędrcy, błogosławionej pamięci, przypisują Najświętszemu, oby był błogosławiony, poziom i jakość Mądrości, jest to, że od niego się wywodzi i emanuje sens i jakość Chochma Ilaa (Najwyższa Mądrość) znajdująca się w świecie Acilut. Podobnie nazywamy Go Miłosiernym i Dobrym, bo jest źródłem miłosierdzia i dobroci. Tak samo jest ze wszystkimi atrybutami, bowiem wywodzą się one i emanują z Niego, oby był błogosławiony. Myśliciele znają sposób i sedno, czyli jak i co, tej emanacji.
Uwaga
(Sekret-zasada Cimcumu światła Ejn Sof, oby był błogosławiony, i Cimcum A”K (Adam Kadmon – Pierwszy Człowiek) wraz z sekretem teorii Dikna (Dzieło kabalistyczne na temat budowy świata i jego rozwoju), tłumaczą, że podstawowym celem wszystkich stężeń jest kondensacja światła po to by je zawrzeć w naczyniach Dziesięciu Sfirot. Dopiero po zawarciu światła Ein Sof w naczyniach ChaBaD [skrót słów Chochma Bina i Daat] (przypisek tłumacza -   Mądrość, Rozum, Wiedza), można stwierdzić to co powiedział Majmonides: „On jest Znawcą i On jest Wiedzą i On jest Znany i zna Siebie,…”, bowiem naczynia Acilut stają się duszą i siłą-życia Bria, Jecira, Asija oraz wszytkiego co się w nich zawiera. Bez wspomnianego Cimcumu i zawarcia, stwierdzenie, że jest On Wiedzą,…, byłoby niewskazane, bowiem On się w ogóle nie znajduje w sferze znawstwa i wiedzy, nie daj Boże, lecz nieskończenie wyżej i to do takiego stopnia, że mądrość dla Niego, oby był błogosławiony, jest taka sama jak czyn fizyczny.)
My się nie zajmujemy mistyką, ale jasnym jest, że powinniśmy wierzyć, w sposób absolutny w rzeczy, które zostały nam ujawnione, a mianowicie, że On i Jego atrybuty to Jedność. Znaczy to, że atrybuty Najświętszego, oby był błogosławiony, Jego Wola, Mądrość, Rozum i Wiedza tworzą Jedność z Sensem Jego Istnienia i z Jego Istnieniem. Tylko On jest wyniesiony w nieskończoność ponad wartościami mądrości, rozumu i pojmowania. Z tego wynika, że Jego Jedność z atrybutami emanowanymi z Niego i przez Niego, oby był błogosławiony, również znajdują się poza możliwościami zrozumienia sposobu w jaki On z nimi tę jedność tworzy. To jest powodem tego, że atrybuty Najświętszego, oby był błogosławiony, jakimi są Sfirot, nazywane są w Świętym Zoharze „sekretem wiary”- a więc wiary nieosiągalnej rozumem.