29 Adar
r.
Pierwsza micwa dla narodu żydowskiego od Stwórcy (1313 r.p.n.e.)
Krótko przed zachodem słońca dnia 29 miesiąca Adar, B-g nakazał Mojżeszowi micwę dotyczącą uświęcenia księżyca i ustanowienia księżycowego kalendarza. To pierwsza micwa, którą Żydzi otrzymali jako naród. Mojżesz miał trudności z wyobrażeniem sobie wyglądu księżyca w dokładnym momencie jego comiesięcznego odrodzenia. Po zachodzie słońca Stwórca pokazał Mojżeszowi sierp księżyca nowego miesiąca Nissana, pokazując mu dokładne wymiary księżyca w chwili, gdy nowy miesiąc ma być uświęcony. Dla następnych pokoleń, każdy nowy miesiąc był wprowadzany, gdy dwóch świadków zeznawało przed Sanhedrynem (najwyższy sąd rabiniczny), że widzieli księżyc w nowiu. W IV wieku n.e. Hillel II przewidział, że Żydzi nie będą już mogli przestrzegać kalendarza opartego na stwierdzeniach Sanhedrynu. Tak więc Hillel i jego sąd rabinacki ustanowili wieczny kalendarz, który jest przestrzegany również dziś - aż do czasu, gdy Mosiach przyjdzie i ponownie ustanowi Sanhedryn.
