5 Nissan – Szpiedzy Jericha

Szpiedzy Jerycha (1273 r.p.n.e.)

Na dwa dni przed zakończeniem trzydziestodniowego okresu żałoby po odejściu z tego świata Mojżesza, 7 Adar, Joszua - następca Mojżesza wysłał dwóch zwiadowców {"szpiegów') - Pinchasa i Kaleba - przez rzekę Jordan do Jerycha, aby zebrali dokładne informacje o ziemi, gdzie podąża naród żydowski. To był okres przygotowań do walki Izraelitów z pierwszym miastem w podboju Ziemi Świętej. W Jerychu wspierała im i pomogła ukryć się Rahab, kobieta, która mieszkała w murach miejskich.

Joszua - godny następca

Po śmierci Mojżesza obowiązek prowadzenia plemion Izraela do ziemi obiecanej ich przodkom spoczął na Joszua z plemienia Efraima . Podobnie jak jego poprzednik - Mojżesz, Joszua posiadał wszystkie cechy przywódcy, generała i nauczyciela.

Miesiąc po śmierci Mojżesza Żydzi przygotowywali się do wejścia na Kanaan - ziemi, którą B-g obiecał oddać synom Jednak zanim wejść do Kanaan, Joszua wysłał do zamieszkałych tam plemion ostrzeżenie, oferując im trzy możliwości: opuszczenie kraju, poddanie się i pozostanie tam w pokoju lub walka. Rdzenne plemię Girgoszitów przyjęło pierwszy warunek. Jednak trzydziestu jeden królów zdecydowało się walczyć.

Następnie Joshua wysłał dwóch szpiegów, Pinchasa i Kaleba , aby uzyskać informacje z pierwszej ręki o nastrojach oraz przygotowaniach do walki ludności Kanaanu. Mężczyźni  zatrzymali się Rachab,  tuż przybranie wejściowej, przy murach miasta Jerycho. Gdy wieść o ich przybyciu  zwiadowców dotarła do władcówy miasta, niezwłocznie wysłali swoich ludzi do Rachab, aby przybyłych. Jednak dzielna Rachab ukryła ich na dachu swego domu, a gdy przyszli posłańcy królewscy, powiedziała im, że mężczyźni o zmierzchu wyszli z jej domu i opuścili miasto w nieznanym jej kierunku. „Biegnijcie za nimi szybko” - nalegała z zapałem, „bo na pewno ich dogonicie”. Gdy królewscy wysłańcy oddali się, Rachab weszła na dachu dach i błagała Pinchasa i Koleba tymi słowami: „Wiem, że B-g dał wam tę ziemię…  Słyszałam o waszym wyjściu z Egiptu, o wszystkich cudach B-skich.… Dlatego teraz, proszę was, przysięgnij mi na Najwyższego, skoro okazałam wam dobroć, okażcie życzliwość także domowi mego ojca i dajcie mi prawdziwy znak; i że uratujecie mojego ojca, moją matkę, moich braci, moje siostry i wszystko, co mają, i ocalicie nasze życie od śmierci.„

Mężczyźni zobowiązali się wiernie pamiętać  o Rachab i jej rodzinie. Rachab spuściła ich po sznurze z okna przez mury miasta i poradziła ukrywać się w górach przez trzy dni. Mężczyźni, zanim ją opuścili, poprosili ją o zawiązanie szkarłatnej nici w jej oknie, aby żydowscy wojownicy poznali i uratowali całą jej rodzinę, aby którykolwiek z jej członków nie został nieświadomie zraniony. Rachab obiecała to uczynić i mężczyźni ostrożnie odeszli. 

Wrócili do Joszua, z radosną wiadomością „Zaprawdę, B-g oddał w nasze ręce całą ziemię, bo drżą przed nami wszyscy obecni mieszkańcy tej ziemi”.

Rahab została później żoną Joszua.

(ilustracja: chbad.org)