6 Siwan – odejście tego świata Króla Dawida
r.
Król Dawid - potomek Judy, najmłodszy syn Iszaja i Ruth, Moabitki, która przeszła na Judaizm, został namaszczony na Króla Izraela przez Proroka i Sędziego Samuela w 878 p.n.e. Wszyscy późniejsi namaszczeni królowi Izraela byli potomkami Króla Dawida, jak to będzie z nadejściem Mesjasza, który „przywróci Królestwo Dawidowe na chwałę życia."
Dawid stoczył wiele wojen, pokonując wrogów Izraela, w wyniku czego granice państwa Izrael poszerzały się. Dawid podbił Jerozolimę, zdobył (prawdopodobnie zapłacił) dla Izraela Wzgórze Świątynne od jego ówczesnych właścicieli Jebusytów, sprowadził do Jerozolimy Arkę Przymierza i założył podwaliny pod Świątyni (która została zbudowana przez jego syna, króla Salomona). Dawid pełnił urząd naczelnika Sanhedrynu, był czołowym autorytetem wśród uczonych Tory swego pokolenia.
Król Dawid - „nadobny piewca Izraela”- jest autorem Księgi Psalmów, które na przestrzeni 28 wieków są ucieleśnieniem radości, smutków i tęsknoty Narodu Żydowskiego.
Król Dawid zmarł w dniu 6 Siwan w roku 837 p.n.e.
Miał zaledwie 70 lat.
