Isru Chag
r.
Isru Chag - אסרו חג
W judaizmie określenie ISRU CHAG odnosi się do dnia po każdym z trzech świąt pielgrzymich: Pesach, Szawuot i Sukkot, kiedy za czasów świątynnych Żydzi odbywali pielgrzymki do Jerozolimy.
Wyrażenie pochodzi z wersetu Techilim 118: 27 : "Pan jest B-giem: niech nas oświeci! Ścieśnijcie szeregi, z gałęziami w rękach, aż do rogów ołtarza.".... Słowa te, zgodnie z interpretacją naszych mędrców należy rozumieć jako „Ktokolwiek czyni 'dodatek' do Święta poprzez jedzenie i picie jest traktowany przez Pismo Święte tak, jakby zbudował ołtarz i złożył na nim ofiarę ”.
W responsach dla tych, którzy zapytali o uzasadnienie przestrzegania Isru Chag, Rabin Josef Chajiim (1832 - 1909), znany jako Ben Isz Chai, cytował wielkiego uczonego Kabbalistę Rabina Jicchaka Lurię (1534 - 1572) znanego jako "ARI", tak że my [Żydzi] łączymy dzień po świętach z samym świętem z powodu pozostałego Światła Święta - innymi słowy, aby Świętość Święta została przedłużona.
