SLICHOT

r.
Slichot - modlitwy o przebaczenie grzechów. Zwyczaj czytania Slichot. Na przestrzeni miesiąca Elul tradycja nakazuje zbierać o godzinie porannej straży (ostatnia trzecia część nocy), gromadzić się w synagogach i czytać slichot („przeprosiny”) - teksty i modlitwy nawołujące do pokuty. Te teksty kończą się prośbą o przebaczenie. (Motywem przewodnim modlitwy jest Slah lanu, „przebacz nam”). Słowo slichot pochodzi od slich - przeprosiny, prośby o przebaczenie. Tak nazywają się tefilot (modlitwy) i pijutim (specjalne hymny o treści religijnej), w których prosimy Wszechmogącego o przebaczenie nam naszych grzechów, ocalenie nas od nieszczęścia i ocalenie narodu żydowskiego. Slichot czyta się zwykle w dni postu powszerchnego, podczas kłopotów narodowych, a głównie w miesiącu Elul, miesiącu napraw, miesiącu teszuwy. W społecznościach aszkenazyjskich zwyczajowo czyta się slichot w tygodniu poprzedzającym Rosz ha-Szana.  Sfaradim czytają slichot przez cały miesiąc Elul. Specjalne slichot są recytowane w Dziesięć Dni Pokuty, Jamim-noraim (tj. „Straszne dni”), od Rosz ha-Szan do Jom Kippur. Z czego składają się modlitwy Slichot? Warto zrozumieć, z jakich części się składają te modlitwy, ponieważ różne części pochodzą z różnych epok, a każda z nich ma swoją historię. 1. Przed Slichot czytają modlitwę Aszrei. 2. Następnie - Kadisz. 3. Następnie recytuje się szereg psukim = wersety i fragmenty z Tory, Proroków i Pism (TaNaCha - Tora - Newiim - Chtuwim)). 4. Następnie - słowa modlitwy. 5. Następnie recytuje się - „Trzynaście Atrybutów B-skiego Miłosierdzia”. 6. I na koniec to, co właściwie nazywa się slicha - modlitwa, która zwykle dotyczy określonego tematu lub wydarzenia. Te modlitwy są zwykle rymowane i mają określony rytm, jak wiersze. Pierwsze litery strof często tworzą słowa. 7. Wypowiedzenie „trzynastu atrybutów” przeplata się z wypowiedzeniem slichot. 8. Po slichot odmawia się modlitwę o przebaczenie (na końcu której otwierana jest Arka ze Zwojem?Zwojami Tory).  9. Po niej następuje viduj (wyliczenie grzechów). 10. Potem odmawiają jeszcze kilka modlitw o przebaczenie. 11. I na sam koniec - Kadisz. Najważniejsza, centralna część slichota pochodzi bezpośrednio z Tory. Odnajdujemy Wskazówkę o potrzebie czytania slichot odnajdziemy w Księdze Szemot (Ks. Wyjścia), w parszy Ki Tisa (Ks. Szmot, 32:11-14 i 34:1-10): po tym, jak Mojżesz błagał Wszechmogącego o przebaczenie narodowi żydowskiemu za grzech "złotego cielca", na rozkaz Wszechmogącego Mojżesz wyrzeźbił kamienne tablice (drugie) i wspiął  z nimi na górę Synaj. Gdy Mojżesz wypełnił to polecenie, Wszechmocny ukazał mu się na Górze Synaj: „przeszedł przed obliczem Mojżesza” i objawił prorokowi 13 Midot (cechy) Swego Miłosierdzia. Zatem Najwyższy nauczył Mojżesza wymawiać Trzynaście Atrybutów Miłosierdzia (Ks. Szmot, 34:6-7, Targum Jonatan, Sforno). To jest źródło, z którego uczymy się, że powinniśmy prosić o przebaczenie grzechów. I stąd nasi nauczyciele uczą, że Stwórca świata zdawał się pojawiać na jawie, w roli tego, który otulony w talit odprawia publiczną modlitwę w imieniu całej społeczności. Tym samym odkrył On Prorokowi Mojżeszowi kolejność czytania Slichot, centralną część, która jest podstawą, na której zbudowana jest cała liturgia Slikhot - modlitwa wymieniająca wszystkie 13 sposobów okazywania miłosierdzia przez Wszechmogącego, Trzynaście Atrybutów, które są podane w Torze. Midrasz wyjaśnia, że gdy Mojżesz wstąpił na górę Synaj, błagając o przebaczenie dla Żydów, był Rosz Chodesz (pierwszy dzień miesiąca) Elul. I pozostał tam na Górze aż do Jom Kippur. Przez te wszystkie dni Żydzi modlili się w swoim obozie, pościli, okazując skruchę. Od tego czasu miesiąc Elul jest uważany za miesiąc sprzyjający naprawom sobie..., kiedy Wszechmocny jest szczególnie miłosierny dla wszystkich, którzy zdecydowali się do Niego powrócić. „Wstałem rano, aby podziękować Ci,  B-g mojej chwały! Stoję dziś rano, aby wyznać Ci swoje grzechy. Niech w nagrodę za moją służbę otrzymam nagrodę Moja dusza i mój lud.  To moja jedyna prośba.”(Fragment z Slichot)