Adam, pierwszy człowiek w Gan Eden
r.
Zadanie Adama przed grzechem zakazanego owocu?
W tygodniu, gdy zaczynamy na nowo czytanie Tory - Pięciu Ksiąg Mojżeszowych (Chumasz), zadajemy sobie pytanie:
Jeśli częścią celu Człowieka jest oczyszczenie świata ze skutków grzechu zakazanego owocu, jakie zadanie miał Adam, zanim zgrzeszył?
Według naszych mędrców, człowiek został stworzony w szczególnym celu objawienia boskości na tym świecie.
Nawet w odniesieniu do pierwszego człowieka - Adama zanim zgrzeszył, werset mówi: „…I wziął Wiekuisty człowieka i osadził go w Ogrodzie Eden, aby go uprawiał i dozorował…”. (Bereszit, 2:15). Lecz praca, o której tu mowa, nie jest pracą fizyczną związaną z uprawą i pielęgnacją pola, do jakiej to pracy potrzebna była ziemia, która prawie natychmiast wydawała swoje plony? Mędrcy wyjaśniają raczej, że odnosi się do pracy duchowej.
Celem człowieka (w tym pierwszego człowieka, Adama zanim popełnił grzech) jest ujawnienie boskości na tym świecie, a także oczyszczenie świata i podniesienie go na wyższy poziom duchowy.
Sama Tora dostarcza nam fascynującej ilustracji tego, jakie było zadanie Adama, zanim zgrzeszył, zjadając zakazany owoc i w konsekwencji, został wygnany z Ogrodu Eden wraz ze swoją żoną Ewą. Werset mówi nam: „I B-g Wszechmogący utworzył z ziemi wszelkie zwierzęta polne i wszelkie ptactwo niebios, i przyniósł je człowiekowi, aby zobaczył, jak to nazwie, i jakkolwiek człowiek nazwałby każdego żyjącego rzecz, taka była jego nazwą. I nadał człowiek nazwy wszystkim zwierzętom, bydłu i ptactwu niebios, i wszystkim zwierzętom polnym. "
Aby ktoś nie pomyślał, że było to łatwe i proste przedsięwzięcie, w midraszu wyjaśniają nasi mędrcy, „… przyprowadzili każde stworzenie przed aniołów i zapytali ich: ‚"To stworzenie, jak się nazywa?” Ale oni (aniołowi) nie wiedzieli. Następnie przyprowadził stworzenia do Adama i zapytał go: „To stworzenie, jak się nazywa?”. Na co Adam odpowiedział: „To jest shor [z hebr. „wół”], to jest chamor [osioł] ...”
W tym momencie powstaje pytanie: „a po co to wszystko?! Co było takiego specjalnego w nazywaniu zwierząt, że mógł to zrobić tylko człowiek?” Każde stworzenie, nawet jedno źdźbło trawy, ma swoje własne unikalne źródło energii w królestwach duchowych. Prawdziwa nazwa przedmiotu łączy ten przedmiot z jego duchowym źródłem. Aniołowie, które są oczywiście istotami duchowymi, jednak nie mają zdolności łączenia tego, co duchowe z tym, co fizyczne, ponieważ nie mają zdolności bezpośredniego radzenia sobie z fizyczną i przyziemną istotą stworzenia. Ostatni raz, gdy aniołowie zstąpiły, aby całkowicie zanurzyć się w tym fizycznym, przyziemnym świecie, miało to katastrofalne konsekwencje. (Midrasz do Bereszit, 6:2)
Tak więc ze wszystkiego, co zostało stworzone tylko człowiek, Adam, posiadał moc łączenia tego, co fizyczne i doczesne, z duchowym źródłem. Wynika to z wyjątkowości człowieka, który jest stworzeniem fizycznym, a jednocześnie posiada duszę B-ską. Jak to ujął Midrasz, „Adam został stworzony zarówno z wyższych, jak i niższych królestw” (Bereszit, 2:7) i właśnie z tego powodu tylko i wyłącznie Adam mógł nadać zwierzętom ich właściwe nazwy [imiona].
To właśnie była praca mężczyzny w Ogrodzie Edenu. Co więcej, teraz, po grzechu, naszym zadaniem jest połączyć duchowość ze światem ukontentowania i prymitywizmu.
( na podstawie opr. Rabina Yehudah Shurpin; ilustracja: Chabad.org)
