4 Ijar – ocalenie Majmonidesa (Majmonides-Ramabam)
r.
Ocalenie Maimonedesa (1165)
Dnia 4 Ijar jest dniem ocalenia Majmonidesa - Rabina Mojżesza Ben Maimon (1135-1204).
Majmonides był wielkim uczonym, halachistą, również lekarzem, filozofem i przywódcą społeczności, nazywany równięż „Rambam" - akronim od pełnego imienia i nazwiska.
Majmonides obchodził ten dzień jako osobiste święto, dzień postu i modlitwy.
Maimonedes opowiada, że kiedy on i jego rodzina uciekli przed islamskimi prześladowaniami z Feza, Maroka do Ziemi Świętej, statek, na którym płynęli, trafił w zaciekłą burzę na morzu.
Majmonides błagał B-ga w modlitwie i ślubował pościć każdego roku w tego dnia4 Ijar
************
Mosze Ben Maimon urodził się w Kordobie w Hiszpanii 14 dnia miesiąca Nissan (w krew Pesach) roku 4895 (1135 n.e.). Jego ojciec Majmon, bezpośredni potomek króla Dawida, był sędzią miejskiego sądu rabinackiego. Jego matka zmarła, gdy był jeszcze małym dzieckiem.
W wieku trzynastu lat jego rodzina została zmuszona do ucieczki z Kordoby, gdy kontrolę nad miastem przejęła fanatyczna sekta islamska; Żydzi zostali zaatakowani przez buntowników, a wiele synagog zostało zniszczonych.
Majmonides i jego rodzina podróżowali z miejsca na miejsce, szukając miejsca, w którym mogliby się przenieść i osiedlić. Nie znajdując niczego odpowiedniego w Hiszpanii, on i jego ojciec oraz młodszy brat David przeprowadzili się do Fezu w Maroku, gdzie mieszkali przez 5 lat.
W 4925 (1165 n.e.) Majmonides przyjechał do Izraela, a następnie przeniósł się do Aleksandrii w Egipcie. Później osiadł w Fustat, znanym dziś jako Stary Kair, gdzie mieszkał aż do swojej śmierci.
W Egipcie Majmonidesa wspierał jego brat David, kupiec, który importował diamenty z Indii. Jego wsparcie finansowe dało Majmonidesowi możliwość poświęcenia się studiowaniu Tory i napisaniu pracy naukowej o Misznie, przełomowej pracy z II wieku na temat prawa żydowskiego.
Tragedia spotkała go, gdy jego ojciec, żona i dwóch synów zginęło w ciągu dwóch lat, począwszy od 1166. Kilka lat później, w 1171, jego brat David utonął, gdy jego statek zatonął w drodze do Indii.
Bez wsparcia brata zaczął studiować i praktykować medycynę, walczył o utrzymanie siebie i rodziny brata.
Po pięćdziesiątce Majmonides został mianowany osobistym lekarzem przez dworzanina królewskiego, a następnie do Saladyna, sułtana Egiptu i Syrii. Jego nowe nominacje i obowiązki dały mu stabilność finansową i więcej – choć wciąż bardzo ograniczonego – czasu, który mógł poświęcić na pisanie.
Jego syn i wierny uczeń, Abraham, był jedynym pozostałym członkiem najbliższej rodziny.
Majmonides zmarł 20 tewet roku 4965 (1204 n.e.) i został pochowany w mieście Tyberiady w Ziemi Świętej.
(ilustracja: Tradycyjny portret Rambama i jego autentyczny podpis)
