„Babiniec” na Świątynnym Wzgórzu. – Ezrat Naszim

Na świątynnym Wzgórzu znajdowała się przestrzeń otoczona balkonami, gdzie mogły się znajdować kobiety, stąd nazwa „Babiniec” – „Żeński Dwór”. W czterech kątach tego Dworu były wybudowane specjalne pomieszczenia, przeznaczone do specjalnych potrzeb Świątyni:

ü  Liszkat-Anezirim – Sala nazorejów. Nazorej – człowiek, który ślubował nie obcinać włosów ani nie pić wina (lub też soku, syropów – czegokolwiek z winogron) w ciągu określonego czasu (np. roku…). Nazorej powinien był złożyć trzy ofiary w Świątyni po zakończeniu ślubowanego okresu wstrzemięźliwości. Przy czym mięso jednej z tych ofiar było gotowane właśnie w tej Sali, a do ognia były wrzucane włosy po dokonanych postrzyżynach nazoreja.

ü  Liszkat-Ajecim – Sala drewna. W tym pomieszczeniu magazynowane było drewno wykorzystywane podczas służb w Świątyni.

ü  Liszkat-Amecoraim – Sala trędowatych. Po wyzdrowieniu, trędowaty powinien był wstąpić do Świątyni i zanurzyć się w oczyszczającej rytualnej mykwie, znajdującej się w tej Sali. Dopiero po tym mógł złożyć ofiary, co definitywnie zmykało proces oczyszczenia.

ü  Liszkat-Aszmanim – Sala oliwna. W tej komnacie była przechowywana oliwa, wino, mąka niezbędne do składania ofiar. Gdy człowiek składał ofiarę a były potrzebne te produkty, powinien był zakupić odpowiednią ich ilość właśnie z tej komnaty.