Ciniut – skromność

Pokutuje opinia (nie wiadomo właściwie, skąd się wzięła?!), że jedynym powodem skromnego stroju żydowskiej kobiety jest unikanie pokus. Być może tak jest w innych religiach, dla judaizmu nie jest to prawdą. Żydowski sposób skromnego ubierania się nie dotyczy tylko tego, jak inni postrzegają kobietę, ale raczej tego, jak postrzegają kobiety same siebie.

Okrycie, zasłonięcie czegoś nie zawsze oznacza wstyd. 

Czy kiedykolwiek zauważyłeś, jak traktujemy zwój Tory? Nigdy nie zostawiamy go rozłożonym, otwartym, osłoniętym. Jest ukryty za wieloma warstwami. Tora jest przechowywana wewnątrz synagogi w Arce, za zasłoną, owinięta specjalnym pokrowcem, mocno spięta pasem. Torę otwieramy, „obnażamy” tylko wtedy, gdy ma być użyta do świętego celu - do czytania podczas modlitw. W takie szczególne momenty ostrożnie odsłaniamy zasłonę, otwieramy drzwi Arki, ze szczególną dbałością wydobywamy Torę, odkrywamy ją i rozpakowujemy. Jak tylko skończymy modlitwy i czytanie, natychmiast zwijamy, ponownie okrywamy, zasłaniamy, wkładamy na jej właściwe miejsce - do Arki.

Dlaczego to wszystko robimy? Dlaczego sobie zadajemy tyle trudu, by okryć, „opakować” Torę? Wstydzimy się czegoś? Czy jest coś do ukrycia? Czy jest coś brzydkiego w Torze?

Oczywiście, że nie ! Wręcz przeciwnie!

Robimy to ponieważ Tora jest naszą najświętszą rzeczą, ponieważ jest tak święta, wyjątkowa i cenna, że nigdy nie zostawiamy jej niepotrzebnie narażoną. Trzymamy ją w ukryciu, ponieważ nie chcemy narazić ją na ewentualne zlekceważenie, niedbałość. Gdyby Tora była zawsze otwarta, na widoku, w zasięgu ręki, mogłaby zwyczajnie spowszednieć, a jej świętość przeistoczyła się w coś nieistotnego, nieważnego. Trzymając ją z dala od oczu, tak by pojawiała się przed nami tylko w najbardziej wzniosłych momentach, okazujemy naszą estymę dla Tory.

To samo dotyczy naszych ciał. Ciało jest świętym stworzeniem B-ga. Jest to święty dom duszy. Sposób, w jaki okazujemy nasz szacunek dla ciała, polega na utrzymywaniu go w tajemnicy. Nie dlatego, że jest haniebne, ale dlatego, że jest tak piękne i cenne.

Naturalnie, dotyczy to męskich ciał, a także praw skromnego stroju. Jednak jeszcze bardziej dotyczy to kobiet. Ciało kobiece ma piękno i moc, które mają przewagę nad mężczyznami. Kabaliści uczą, że ciało kobiety ma głębsze piękno, ponieważ jej dusza pochodzi z wyższego poziomu. Z tego powodu jej ciało musi być dyskretnie przykryte, osłonięte.

W świecie, w którym ciało kobiety zostało zredukowane do taniego przedmiotu reklamowego, nie potrzebujemy dowodów na prawdziwość tej mądrości. To, co wszystko jest odsłonięte i łatwo dostępne nie może być święte. Wszak to, co jest naprawdę cenne dla nas, trzymamy w ukryciu…

„Krocz skromnie ze swoim B-giem„- Micah 6: 8.

Podstawą żydowskiego życia jest skromność.

Spacerujemy, bądź śpieszymy do pracy, przechodzimy przez ulicę, Komunikujemy się z innymi ludźmi, sposób, w jaki się ubieramy. Zawsze, jako dzieci B-ga, musimy działać, postępować, pamiętając, jaką rolę odgrywamy na tym świecie na rolę, zachowując się z godnością i skromnością.

Dokładne wytyczne wymogów co do skromnego ubioru zależą od czasu i miejsca - okoliczności. Ale podstawową zasadą - zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet - jest noszenie szaty, ubrania, które nie poniżają osoby przez nadmierne zaakcentowanie ciała, tak jakby to, a nie dusza i jej charakter i cechy, jest głównym pierwiastkiem osobowości człowieka.

Skromność tworzy przestrzeń prywatną - przestrzeń nacechowaną godnością osobistą, w której istniejemy. Kiedy powstrzymujemy się od zwracania nadmiernej uwagi na nasze zewnętrzne ja, rdzeń naszej osobowości, duch B-ży istniejący w każdym z nas, może promieniować, bez przeszkód przez migające neony zewnętrznej charyzmy. Skromność w ubieraniu i zachowaniu pozwala nam wchodzić w interakcję ze światem w naprawdę potężny sposób, gdy nasze wewnętrzne ja wysuwa się na pierwszy plan.

Tak więc skromność nie oznacza zaprzeczenia samego siebie, ani nie zmusza nas do ukrywania się. Tworzy raczej prywatną przestrzeń - godną przestrzeń - w której możemy pracować, rozwijać się, bez troski o zewnętrzny osąd lub aprobatę.

I nawet kiedy jesteśmy sami, w najbardziej intymnych okolicznościach, musimy być odpowiednio ubrani, ponieważ nie ma miejsca, gdzie B-g nie jest obecny.

Oto kilka podstawowych wskazówek dotyczących skromnego stroju:

* Skąpe ubrania, które są wycięte, aby odsłonić części ciała, lub ciasne ubrania, które zwracają nadmierną uwagę na kształt ciała, są w pewnym sensie ekshibicjonizmem - demonstrowaniem siebie  na zewnątrz.

* Kobiety zamężne zakrywają włosy. Lubawiczer Rebbe zachęcał kobiety do tego, by  okryciem głowy służyła atrakcyjna peruka, w miejsce prozaicznego okrycia głowy.

* Praktyką żydowskich kobiet też jest noszenie spódnic o takiej długości, wystarczające na zakrycie kolan zamiast spodni.