Mądrości z Tory płynące
r.
Własne błędy…. uczą.
...I przykazał Wiekuisty, B-g, człowiekowi i rzekł: "Z każdego drzewa ogrodu pożywać możesz, ale z drzewa poznania dobrego i złego, - pozywać zeń nie będziesz; bo gdy spożyjesz z niego - zginiesz!...." (Bereszit, 3:16-18)
Lecz nie uszanowali Adam i Ewa słów Stwórcy, nie wypełnili tego, co B-g przykazał.... Zostali wygnani z Gan Eden -Ogrodu Rajskiego, spotkała ich surowa kara B-ska... Istotą ich błędu było m.in brak zaufania do Wszechmogącego, niezdrowa ciekawość ...
Jednak gdyby Adam i Ewa właściwie wyrazili skruchę, pokajali się, to by pewnie B-g ich rozgrzeszył i pozwolił by im pozostać w Rajskim Ogrodzie. Ale ponieważ nie zrobili tego, nie stanęli na wysokości zadania, zostali wygnani …..
Podobnie się stało z ich pierworodnym dzieckiem – synem. Kain ben Adam, też miał okazję by wyrazić skruchę potem, jak pozazdrościwszy, że Stwórca przyjął ofiarę brata – Abla, a nie jego – Kaina, zabił Abla.
".„I rzekł Wiekuisty do Kaina: Czemu się gniewasz i czemu zapadły lica twoje? Wszak, jeżeli się poprawisz, pierwszeństwo twoje, a jeżeli się nie poprawisz, u drzwi grzech leży; a ma on skłonność do ciebie, a ty panować masz nad nim." (Bereszit, 4:6,7)
Istotą błędu Kaina było to, że nie wyciągnął właściwych wniosków z tego, co usłyszał od Wszechmogącego, nie zrozumiał, czemu B-g przyjął ofiarę od Abla, który ofiarował najpiękniejsze ze swoich zwierząt. Gdyby Kain zaproponował ze swojej strony, najlepsze plony z najlepszych swoich upraw, B-g by wybaczył mu i przyjął go. W tym przypadku również Stwórca nauczał go, że jeśli człowiek wyciąga właściwe wnioski z własnych błędów, jego „karta” może być wyczyszczona. Jednak Kain nie chciał przyznać się do błędu. Przekonany o słuszności swoich czynów, czuł, że jeśli Abel sczeźnie, jego poglądy zostaną utwierdzone i przyjmą się, co było wielkim błędem.
Naszym wyzwaniem też jest uczyć się na własnych błędach, nie zaś tkwić w przekonaniu, że mamy niepodważalną rację, że jesteśmy nieomylni.
Poprzez przyznanie się przed samym sobą do własnego błędu, staje się on dla nas impulsem do rozwoju osobistego. Każdy swój własny błąd możemy przekształcić w ‘kierunkowskaz’ do rozwoju życiowego, duchowego.
(wg nauk Rebbe, B"P Rabina Menachema Mendel Schneersona)
