Pożyczki – Micwą
r.
Micwa udzielania pożyczek.
Udzielanie pożyczek potrzebującym - jest to wielka micwa - przykazanie Stwórcy (omawia m.in. rozdz. bieżącego tygodnia Ree, 15:7-8). Jak czytamy tu: „Jeżeli znajdzie się wśród was osoba potrzebująca, spośród waszych braci, w jednym z waszych miast, na waszej ziemi, którą wam daje Wiekuisty, wasz B-g, nie będziecie zatwardzali twoje serce, a nie zamykaj ręki przed potrzebującym bratem, ale otworzysz swoją rękę przed nim i pożyczysz mu tyle, by zaspokoił potrzeby, na to, czego mu brakuje”.
O pożyczkach również mowa w Księdze Szmot (Wyjścia): „Gdy pożyczasz pieniądze Mojemu ludowi, biednemu [który jest] blisko ciebie, nie będziesz zachowywał się wobec niego jak pożyczkodawca; nie będziesz mu naliczał odsetek”. Stąd dowiadujemy się, że udzielenie nieoprocentowanej pożyczki jest tak naprawdę obowiązkiem Tory. Dzieje się tak pomimo faktu, że pożyczkodawca mógł w tym czasie wykorzystać te pieniądze na naliczanie odsetek w banku lub innego rodzaju inwestycji.
Spełnienie przykazania udzielania pożyczek jest bardziej cenione niż spełnienie micwy dawania jałmużny, ponieważ jest mniej krępująca dla osoby potrzebującej - wziąć pożyczkę niż otrzymać jałmużnę. Ponadto, udzielając pożyczki w odpowiednim czasie, można przede wszystkim uchronić człowieka przed osiągnięciem stanu zubożenia.
Celem zapewnienia możliwości udzielania pożyczek, by potrzebujący mogli ją otrzymać, każda gmina żydowska tworzy bezpłatny fundusz pożyczkowy. Zwykle mieszkańcy miasta wpłacają na fundusz pieniądze, które z kolei mogą zostać wykorzystane na udzielanie potrzebującym mieszkańcom nieoprocentowanych pożyczek. Ci, którzy wpłacają składki na ten fundusz, właśnie wypełniają przykazanie [użyczając własnych pieniędzy] celem zaspokojenia niezbędnych potrzeb potrzebującym.
