Pierwsza chasydzka alija
r.
Pierwsza chasydzka alija ( "odrodzenie" - imigracji w Ziemi Świętej) - żydów, prowadzonych przez Rabina Menachema Mendla z Witebska, Rabina Abrahama z Kaliska i Rabina Isroela z Polocka, dotarli do Ziemi Świętej dnia 5 Elul 5537 roku od stworzenia (1777r. ). Byli to uczniowie Drugiego Przywódcy Ruchu Chasydzkiego, Rabina, Dow Ber "Maggid z Międzyrzecza" (który zmarł pięć lat wcześniej) i współpracownicy Rabina Schneura Zalmana z Ladów, założyciela Chabadu. Początkowo Rabin Zalman Schneur był częścią grupy; ale kiedy cała grupa dotarła do miasta Mohiliew na rzece Dnester, Rabin Menachem Mendel, którego Rabin Zalman Schneur uznawał za swojego nauczyciela i mentora, po przejściu przez Maggid, polecił mu pozostać, aby przewodniczyć chasydzkiej społeczności na Białorusi i Litwie. Rabin Zalman Schneur zachował bliskie więzi z osadnikami na Ziemi Izraela, podejmując wszelkie starania by zbierać fundusze na rzecz nowych osadników Erec Izrael, ich wsparcie.
