Podstawy
r.
Podstawy. Ważne tematy i zagadnienia dotyczące śmierci. Zaraz po momencie śmierci, seria praktycznych i religijnych rad zaczyna mieć znaczenie. Kluczowymi zasadami ich wszystkich są: a) szacunek dla godności i świętości ciała, naczynia dla duszy i jaźni zmarłego; b) pospieszny powrót ciała do ziemi, z której zostało uformowane; c) pomoc i umocnienie duszy w kontynuacji jej duchowej podróży.
Prawa i Rytuały:
• Błogosławieństwo "Sędzia Prawdziwy". Błogosławieństwo udzielane w chwili śmierci -- " Błogosławiony Sędzia Prawdziwy". (Pełna wersja tego błogosławieństwa jest zwyczajowo recytowana w trakcie keriah -- "rodzierania szat" -- podczas pogrzebu.
• Przykrycie ciała. Kiedy z całą pewnością ustali się zgon, oczy i usta zmarłego powinny zostać zamknięte, a prześcieradło lub inne przykrycie powinno zostać położone na twarz tej osoby; istnieje zwyczaj by zrobiło to dziecko lub bliski krewny — jeśli będzie potrafił/potrafiła sobie z tym emocjonalnie poradzić.
• Świece. Ciało zmarłego powinno zostać położone na podłodze, należy wtedy zapalić świece blisko głowy marłego.
(Kiedy śmierć odbywa się w szpitalu, powyższe może nie byc możliwe; lecz wszystkie inne zwyczaje powinny zostać wypełnione. To, co nie może być wykonane powinno być zrobione później w domu pogrzebowym.)
• Przebaczenie. Podczas zniżania ciała przy kładzeniu go na podłogę, należy prosić o przebaczenie dla zmarłego.
• Psalmy. Po zapaleniu świec, należy recytować Psalmy, włącznie z Psalmem 23, wersem 17 Psalmu 90, i Psalmem 91.
• Zorganizowanie "Tahara". Rabin rodziny i domu pogrzebowego powinien byc wezwany w tym momencie—jeżeli wczesniej nie zotało to zrobione. Dom pogrzebowy powinien zostać poinformowany, że "tahara" (oczyszczenie, obmycie rytualne) będzie potrzebne.
• Godność zmarłego. Ludzkie ciało jest święte, a jego integralność, prywatność i godność są czujnie chronione przez żydowskie prawo i tradycję. Również po odejściu osoby, ciało, które było naczyniem i pojazdem duszy zasługuje na naszą cześć i szacunek. Każdy w obecności zmarłego powinien zachwywać się z tym samym respektem i poważaniem dla zmarłego, którym okazywaliśmy mu za życia.
• Czuwanie przy ciele. Jeśli to możliwe, zawsze powinien byc ktos przy ciele aż do pogrzebu. Ten zwyczaj znany jest jako szemira ("straż honorowa"). Ci, którzy mają ten zaszczyt powinni recytowac modlitwy i psalmy podczas ich "zmiany", gdyż przynosi to ulgę duszy zmarłego.
• Nie powinno sie dokonywać sekcji zwłok (z wyjatkiem szczególnych okoliczności), a ciało nie powinno być balsamowane, wystawiane na widok lub skremowane – ani inne postępowanie, które byłoby rażącą desakralizacją świetości ciała według prawa i tradycji żydowskiej.
• Pochówek powinien się odbyć tak szybko, jak to tylko możliwe, najlepiej następnego dnia po odejściu, i może być przesunięty w czasie, jedynie ze względu na rzeczywiście ważne powody, jak te usankcjonowane przez prawo Tory.
