Rabin Aszer ben Jechiela
r.
Rabin Rosz.
Życie i wpływ Rabina Aszera ben Jechiela, znanego pod akronimem "Rosz", obejmuje dwie wielkie sfery żydowskiej diaspory swoich czasów: społeczności aszkenazyjskiej (francusko-niemieckiej) i sefardyjskiej (hiszpańsko-śródziemnomorskiej).
Urodzony około 1250 r. n.e. w zachodnich Niemczech, Rabin Aszer studiował nauki talmudyczne, Torę pod kierunkiem Rabina Meira z Rothenburga, uczonego teosofista, komentatora Tory i Talmudu.
Rabin Rosz był autorem jednej z pierwszych kodyfikacji żydowskiego prawa. Był też ojcem ośmiu synów.
W połowie życia uciekł przed prześladowaniami średniowiecznej chrześcijańskiej Europy i osiedlił się w Hiszpanii, gdzie Żydzi wówczas prosperowali kulturowo i materialnie, a żydowska nauka rozkwitła w hiszpańskim "złotym wieku".
Choć był on zwykłym biednym przybylcem, jego geniusz i erudycja przyniosły mu pozycję mędrca, przestiż i wpływ nie tylko w społeczności żydowskiej.
W 1304 roku Rabin Aszer został zaproszony do służby jako duchowy przywódca Żydów w Toledo, gdzie założył akademię talmudyczną i wprowadził system talmudycznych interpretacji i analiz aszkenazyjskiego systemu toskanistów. Wprowadził także tradycjonalizm i pobożność wczesnych aszkenazyjskich "chasydów" (odwracając tendencje sekularystyczne w niektórych segmentach żydostwa sefardyjskiego).
Rabin Aszer zmarł w Toledo dnia Cheshvan 9 roku 5088 od stworzenia świata (1327 r. n.e.).
