Rozdział 11

r.

Dziesięć Wypowiedzi nazywane są „wypowiedziami jedynie w stosunku do stworzeń. Podobnie atrybuty emocjonalne duszy ludzkiej objawiające się w czynach pojawiają się odziane w litery myśli. Na przykład atrybuty dobroci miłosierdzia duszy nie są w stanie ujawnić się w czynie, chyba że ktoś zastanawia się nad dobrym charytatywnym uczynkiem, bo czynność nie może być bezmyślna. Gdy ktoś każe innym to wykonać, tak jak w przypadku króla, wówczas atrybut dobroci i litery myśli zawarte są w literach mowy.

[Tak jest również w wypadku kiedy ktoś mówi słowa dobroci współczucia swojemu przyjacielowi]. Mówiąc obrazowo to atrybuty Najświętszego, oby był błogosławiony, objawiają się na poziomie czynów w niższych (światach). To objawienie się i ten sposób działania nazywa się „wypowiedź” oraz zestaw liter. Żadna czynność nie wyniknie z Jego atrybutów bez kombinacji nazywanych „literami”. Na przykład po to by światło mogło być stworzone z wymiaru Dobroci, musi z niej wypłynąć czynność oraz siła czynu stworzenia światła. Dalej ta siła i żywotność nazywają się Wypowiedzią, zaś litery „Niech stanie się światło”, chociaż nie są podobne do liter naszych myśli, nie daj Boże, tym niemniej są one zjawiskiem, które wskazuje na stworzenie światła z niczego. Światło zostało stworzone z tego potoku czynności, natomiast inne rzeczy nie i to pomimo tego, że zostały także stworzone z atrybutu Dobroci, n. p. woda i. t. p.. Zawarte w nich były siły w innych zestawach (kompozycjach) wskazujących na przywołanie istnienia wody i. t. p.. Z tego wynika, że wszystkie siły życia i moce opuszczające się z Jego świętych atrybutów na niższe światy w celu stwarzania ich z niczego, dawania im życia i utrzymywania przy życiu, nazywane są „Świętymi Literami” będącymi potokiem siły-życia z Jego Woli, Jego Mądrości i z Jego atrybutów. Te światy dzielą się na dwa rodzaje: „światy skryte nieujawnione”, które są stwarzane i utrzymywane przy pomocy ukrytej mocy i ukrytych sił-życia, jak n. p. Litery myśli duszy ludzkiej; i „światy jawne”, które są stwarzane i żyją dzięki objawieniu się skrytych mocy oraz sił życia nazywanych „literami myśli”. Te z kolei w stanie jawnym, którego celem jest nadawanie siły życia światom ujawnionym,  nazywają się „Wypowiedziami”, a także „Słowo Boże” i „Dech Jego ust”. Można porównać to z literami mowy człowieka, które ujawniają słuchaczom to co było w jego sercu. Najwyższe Litery Mowy znajdują się na o wiele wyższym poziomie niż intelekt i mądrość stworzonych istnień, bowiem człowiek, posiadający mądrość i intelekt, został stworzony z liter „Stwórzmy człowieka na podobieństwo nasze...”, a nawet, zgodnie z pismem, jedynie tchem Najwyższego: „I tchnął w jego nozdrza duszę życia”. Z powyższego wynika, że Mowa i Dech Najwyższego są źródłem mądrości i intelektu w duszy Adama, która zawiera w sobie wszystkie dusze Cadyków będące na wyższym poziomie od dusz administrujących aniołów. Ujmując tę kwestię inaczej, litery Jego mowy, oby był błogosławiony, wynikają z mocy i sił-życia Jego atrybutów, oby był błogosławiony. Stanowią one absolutną jedność z Jego sensem i istnieniem. Tworzą one doskonałą całość, nieskończenie wyższą od poziomu mądrości stworzonych istnień. Istnieją dwadzieścia dwa rodzaje, różniących się między sobą emanacji siły-życia i mocy, przy pomocy których zostały stworzone wszystkie światy niższe i wyższe wraz ze wszystkimi stworzeniami. Taką była Jego Wola i Mądrość, oby był błogosławiony, aby stworzyć świat z dokładnie dwudziestu dwu, różniących się między sobą emanacji, ani mniej ani więcej. Zgodnie z nauczaniem Sefer Jecira, są to właśnie te dwadzieścia dwie litery umieszczone w ustach i na języku [ich forma pisemna wskazuje na formę przepływu emanacji, co będzie opisane później]. Wytłumaczone zostanie także, iż litery mowy i myśli ludzkiej też wywodzą się z sedna i intelektu oraz atrybutów emocjonalnych.